Platenzaaksticker #382

 

Disco Shop
Ben Lansink
Goorseweg 4
Markelo

Op label, Gilbert O'Sullivan, 7", Nothing Rhymed, MAM 6101 651 (Nederland, 1970)

Ben Lansink was zijn tijd vooruit, wat betreft de vormgeving van de sticker, die Theo Hakkert me stuurde. De naam van zijn winkel, Disco Shop, is in typisch jaren zeventig belettering, net als de kleur typerend is voor dat decennium, groen, wat het fantastisch doet in combinatie met bruin en oranje.

Toeval bestaat niet, maar net als bij de voorgaande sticker, #381 van Muziekhandel Electronica, is de eigenaar van Disco Shop een bespeler van de trekzak, oftewel de accordion. Veel andere muzikanten hielden er, naast hun muzikale carrière, ook een platenzaak op na, zoals Jan Boezeroen en George Baker. Ben Lansink was aanvankelijk actief in Trio Ben Lansink, dat in 1969 debuteerde met de single Sja-la-la-la-la-la. Later ging hij onder zijn eigen naam verder. In 1980 richtte hij zijn eigen label op, BLM, wat staat voor Bert Lansink Markelo. Zijn laatste muzikale wapenfeit dateert uit 1981, waarna nog een reissue van zijn lijflied Leven zonder Liefde verscheen op een split 7" met Martin.

De winkel heeft waarschijnlijk niet lang bestaan, getuige een melding op de site van de Stichting Heemkunde Markelo bij een afbeelding van de winkel. Daar staat bij de onderstaande foto uit 1973 te lezen 'Winkel Schuurman aan de Goorseweg (tijdelijk Disco Shop Ben Lansink)'. Als je op de foto inzoomt is de naam van de winkel in het midden van het gebouw boven het raam onder de erker duidelijk leesbaar. 

Tijdelijk of niet, ook Markelo was een platenzaak rijk in het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw.

Disco Shop Ben Lansink aan de Goorseweg in Markelo

Platenzaaksticker #381

 

Muziekhandel Electronica
M. Heeren
Dorpstraat 184
St Willebrord
Tel 01653-2361

Op label, Simpisties Verbond, 7", Stoont als een garnaal, Simpelpee SVS 2 (Nederland, 1975)

Een klassiek sticker, deze inzending van Hans Dinkelberg. Gouden omranding en belettering op een zwarte achtergrond. Achter de voorletter M. gaat Marijn schuil, die tevens toetsenist was in de Electronica's, die met de vogeltjesdans een wereldhit hadden. John Schoorl schreef in de Volkskrant van 10 augustus 2000 een stuk over de Vogeltjesdans en de organist van de Electronica's en eigenaar van de muziekhandel, die zoals toentertijd gebruikelijk was ook een assortiment vinyl in de winkel had. Meestal betrof het hitparademuziek en daar is Stoont als een Garnaal ook onder te scharen. Rijk is Marijn er niet van geworden en de rest van de Electronica's al helemaal niet, maar wie wel die bij Johnny Hoes een contract tekende?

Muziek zat Marijn Heeren in het bloed, zo is in het artikel van John Schoorl te lezen. Met zijn trekzak trok hij langs de smokkelaarscafés in de omgeving van 't Heike en daarnaast had hij dus de muziekhandel aan de Dorpstraat, waar vanzelfsprekend orgels werden verkocht, zoals op onderstaande advertentie, die Hans Dinkelberg tevens stuurde, te zien is.

Sint Willebrord had naast M. Heeren nog een andere winkel waar de lokale bevolking terecht kon voor vinyl, namelijk die van Ries Brouwers, ontdekker van Corry en de Rekels en uitvinder van de verzamelelpee, zoals te lezen is op het Durecoblog van Pierre Gouweloos. Als die binnen is, is dit blog wat betreft Sint Willebrord compleet.