Platenzaaksticker #403

 

Radio - Televisie
Jan van den Bosch
Tel. 470 's-Heerenberg
Tel. 658 Neede

Op label, Hermien, 7", In 't Wit, CNR UH 9829 (Nederland, 1966)

De klassieke sticker: gouden letters op een zwarte achtergrond met een gouden randje. De naam van de winkel in zwierig cursief. Daarnaast ook een voorbeeld van de klassieke winkel in audiovisuele apparatuur, die behalve radio- en televisietoestellen ook platenspelers verkochten. En wat is er dan logischer om er direct wat om te draaien bij te verkopen. De meeste van dit soort winkels hadden geen uitgebreid assortiment, maar de hits en tips van de hitlijsten waren meestal wel voorradig plus een kleine selectie lp's.

Jan van den Bosch had twee winkels die niet echt dicht bij elkaar lagen. Beide in Gelderland, maar met een onderlinge afstand van iets meer dan 45 kilometer. 's-Heerenberg in de regio Liemers en Neede in de Achterhoek. Qua inwonersaantal zijn ze momenteel redelijk gelijk, zo tussen de 8.000 en 9.000. Kom in dat soort plaatsen tegenwoordig nog maar eens om een plaatje.

Platenzaaksticker #402

 

Ton Tenhacken
Grammofoonplaten
Speciaalzaak
Hinthamerstraat 130 - 's-Hertogenbosch - Tel. 32065

Op binnenzijde hoes, Tino Rossi, 7", Catari! Catari!, Columbia ESVF 1010 (Frankrijk, 1955)

Jeroen Jongeneel weekte deze sticker los van de binnenzijde van de hoes. Geen schade aan de fotohoes dus met het verwijderen van deze sticker. Ton had niet zoveel met hoofdletters en ook de spatie tussen voorvoegsels bij een achternaam was aan hem niet besteed. Alle aandacht ging uit naar een passende afbeelding op de sticker. Had hij maar John geheten dan had de J mooi doorgetrokken kunnen worden in de pickuparm.

Ten Hacken was een echte platenzaak, zoals de tekst op de sticker duidelijk maakt. Helaas is er zo goed als niks over de winkel terug te vinden op het internet. In 1943 zat er op het adres nog een rijwielhandel. In 1962 is er op het adres een bouwvergunning voor een koelcel met berging aangevraagd, zo is op de website van Erfgoed 's-Hertogenbosch te lezen. Niet echt iets voor een platenspeciaalzaak. Een lang leven was de winkel van Ton ten Hacken dus waarschijnlijk niet beschoren.

Platenzaaksticker #401

Radio - Electro - T.V. - Fonoplaten
Fl. van der Plas
Kerkstraat 78
Buggenhout
Tel. 052 / 33.24.39

Op voorzijde hoes, Joe Bataan, 7", Rap-O-Clap-O, SalSoul Records XB-2369 (België, 1979)

Ook in het Vlaamse Buggenhout, nabij Dendermonde, was het vinyl gecombineerd met geluidsapparatuur en televisietoestellen. Het blijft raden naar de voornaam van de eigenaar en ook het internet biedt helaas geen uitkomst. Ik houd het bij Florian, maar Floris of Flip zou ook kunnen.

Ook Buggenhout gaat met de tijd mee: momenteel kunt u op nummer 78 terecht voor een knipbeurt van de baard of het hoofdhaar bij Barbershop Buggenhout.

LP top 10 1994

Het jaarlijks terugkerende verzoek van Platenblad om een top 10 van platen van dertig jaar geleden in te dienen, resulteerde dit jaar in onderstaand stukje. 60 lezers zonden hun lijstje met de beste 10 platen uit 1994 in. Dat leverde in totaal 292 verschillende platen op. Opvallend veel lijstjes die als enige een plaat noemen. Uit mijn lijst worden 4 platen door niemand anders genoemd: Alain Bashung - Chatterton, Arno & the Subrovnicks - Water, Claw Boys Claw - Nipple en Francis Cabrel - Samedi Soir sur la Terre. Franse platen komen sowieso nauwelijks in de lijstjes voor. Enige naast mij is Stan Rijven die La Dernière Année van De Palmas noemt.

1. Neil Young & Crazy Horse – Sleeps with Angels

2. Kyuss – Welcome to Sky Valley

3. The Black Crowes – Amorica

4. Alain Bashung – Chatterton

5. Arno & The Subrovnicks – Water

6. Johnny Cash – American Recordings

7. The Jon Spencer Blues Explosion – Orange

8. Claw Boys Claw – Nipple

9. Dinosaur Jr – Without a Sound

10. Francis Cabrel – Samedi Soir sur la Terre

 

Inventarisatie van mijn platenkast leert dat er uit 1994 28 albums aanwezig zijn. Na een eerste schifting bleven er daar 12 van over die in aanmerking kwamen voor een plaats in de top 10. Kevn Kinney’s Down Out Law en Mark Lanegan’s Whiskey for the Holy Ghost vielen helaas af. MTV Unplugged in New York van Nirvana is de enige live lp uit 1994 in de kast, maar dat was, ook met concurrentie, moeiteloos de beste live lp van dat jaar geweest.

Van de 10 platen die uiteindelijk over bleven zijn er 3 op cd, waarvan Water en Nipple ook alleen maar op cd zijn uitgebracht. Alleen Sleeps with Angels, Amorica, American Recordings en Without a Sound heb ik gekocht toen ze uitkwamen. Van wat ik nog meer direct heb aangeschaft in 1994 haalt het merendeel de platen- of cd-speler niet meer (Tori Amos, The Cult, R.E.M., The Rolling Stones, Soundgarden, The Tragically Hip).

Onbetwist de beste plaat uit 1994 is voor mij Sleeps with Angels. Waar op de voorgaande studiosamenwerking van Young met Crazy Horse, Ragged Glory, en de daarop volgende live dubbel lp Weld nog goed tekeer werd gegaan, laten ze op Sleeps with Angels horen dat het ook wat ingehoudener kan, zonder dat het aan kwaliteit inboet. Op Piece of Crap mogen ze even los gaan. Een minder nummer is op de plaat niet terug te vinden en op Change your Mind viert de typische Neil Young-improvisatie hoogtij. Het blijft een genot om deze band te horen. Terwijl bassist Billy Talbot en drummer Ralp Molina de basis leggen en gitarist Frank ‘Poncho’ Sampedro de achtergrond schildert, soleert Neil Young er op zijn kenmerkende manier op los.

Kyuss komt met zijn derde lp de tweede plaats. Het openingsnummer Gardenia zet direct de toon: een lang herhaalde, lome riff, waarna John Garcia invalt met de zang. Op de helft van de plaat kan de luisteraar met Space Cadet even bijkomen, waarna de band in Demon Cleaner weer verder gaat waar ze gebleven waren.

The Black Crowes leveren met Amorica voorlopig hun beste plaat af. Gitaristenduo Marc Ford en Rich Robinson wisselen elkaar prachtig af in begeleiding en solo. Zanger Chris Robinson verkeert in topvorm. Van een heel andere orde is Alain Bashung’s Chatterton. Van jazzy trompet gecombineerd met soundscape-achtige achtergronden tot het typische Franse chanson, maar altijd enigszins tegendraads en experimenteel. Met een gastrolletje voor Link Wray op een aantal nummers. Hoogtepunten: Ma Petite Enterprise, À Ostende en L’Apiculteur. Met onder andere oud-T.C. Matic-drummer Rudy Cloet en Geoffrey Burton op gitaar, levert Arno ook weer een prachtplaat af. Vooral Burton zorgt er voor dat Water voorgaande soloprojecten van Arno overstijgt.

Met American Recordings is Johnny Cash terug van weggeweest. Het begin van een reeks samenwerkingsprojecten met Rick Rubin die hem voor een nieuwe generatie op de kaart zetten. Jon Spencer’s Blues Explosion doet wat de naam belooft en geeft de blues een eigentijdse injectie waar je niet stil bij kunt blijven zitten. Nipple van Claw Boys Claw haalt met gemak het energieniveau van het vroegere werk, met John Cameron in topvorm. Dinosaur Jr gaat verder waar het met Where You Been gebleven was. Ook van Francis Cabrel hoef je geen verrassend geluid te verwachten, beide platen staan in hun genre echter wel aan de top.

Platenzaaksticker #400

 

Fa. G. Janssen
Radio Televisie
Binnenweg 92
Tel. 35328
Heemstede

Op achterzijde hoes, The Norman Luboff Choir, 10", My Old Kentucky Home, Philips B 07829 R (Nederland, 195?)

Behalve mijn eigen platencollectie en schenkingen en inzendingen van mensen die het Platenplakkerblog volgen, komt een aanzienlijk deel van de stickers uit kringloopwinkels. Vooral de stickers van lokale handelaren zijn vaak goed vertegenwoordigd in de single-, 10"- en lp-bakken aldaar. Gezien de prijzen die voor de platen gevraagd worden is aanschaf niet echt een financiële aderlating, maar voor de muziek hoef je het over het algemeen niet te doen.

Bovenstaande sticker zit op een plaat die ik aanschafte in de Dorcas kringloopwinkel in Heemstede, net als die van sticker 396 van plaatsgenoot Televisie Radio Van Amerongen. De heer Janssen heeft er werk van gemaakt of, waarschijnlijker, van laten maken. De naam van de winkel in vette negatieve letters op een blauwe achtergrond, de adresgegevens wat kleiner in blauw op een witte achtergrond rechts daarvan en het geheel omgeven door golvende lijnen. Zouden die laatste een verwijzing zijn naar het Philips logo of naar de nabijgelegen Noordzee?

In de Heemsteder van 7 februari 2024 wordt Radio Janssen vermeld in een stuk over de geschiedenis van de Binnenweg. Gerrit Janssen begon in de jaren zestig naast Radio Janssen Elektro Janssen op Binnenweg 116. Alles wat niks met televisie, radio en vinyl te maken had vertrok van nummer 92 naar een paar huizen verder. In HeerlijkHeden nr. 4 van 2007, een uitgave van Historische Vereniging Heemstede-Bennebroek staat ook een overzicht van winkels aan de Binnenweg in 1951. Op 92 zit dan nog het Radio- en Elektriciteitsbedrijf van Fa. Meijerink. Ergens in de jaren vijftig zal die winkel overgenomen zijn door Janssen. In het Adressenboek van Heemstede uit 1975 zit Janssen nog steeds op nr. 92 en 116 en is bij de beschrijving van het aanbod in de winkel op 92 grammofoonplaten te lezen. In het eerdergenoemde stuk in de Heemsteder staat dat beide zaken in de jaren negentig zijn samengevoegd op nummer 116. De oorzaak zal wel zijn dat de verkoop van geluidsdragers tegen die tijd zo was teruggelopen dat het voor het voortbestaan van de firma Janssen beter was er mee te stoppen. Niet lang daarna ging de winkel over in Homeparts.

Onderstaande foto uit de beeldbank van het Noord-Hollands Archief is uit 1982 en laat een niet erg aantrekkelijk ingerichte winkel zien.

 

Bron: Noord-Hollands Archief. Beeldcollectie van de gemeente Heemstede

Ondanks de feestelijke verlichting ziet de winkel er nogal leeg en verlaten uit. Achter de winkeldeur lijkt wel een pijl te zitten die naar links wijst. Bij de beschrijving van de foto staat 'Binnenweg 92, Hans Smit Herenmode'. Blijkbaar is de Radio-afdeling dus al in de jaren tachtig met de Elektronicawinkel op 116 samengevoegd en wijst de pijl die kant op.

Platenzaaksticker #399

 

Dom. v.d. Bergh
Sittard - Heerlen - Venlo

Op achterzijde hoes, Jan Corduwener and his Ballroom-Orchestra, 10", Dancing Time No. 2, Philips P 10020 R (Nederland, 195?)

Een voorloper van de plakbandsticker, daar heeft de sticker van Dom van den Bergh nog het meest van weg. Adressen waren niet nodig, iedere platenliefhebber in het zuiden van Limburg wist Dom van den Bergh te vinden.

Op het Durecoblog van Pierre Gouweloos staat een asbak van de winkel, die maakt duidelijk dat de winkelketen in 1931 begonnen is. 

Op het blog Wat Rob Zegt is meer informatie over de winkel in Venlo te vinden. Het betrof een elektronicawinkel in de Vleesstraat waar stofzuigers, televisietoestellen, ijskasten en stereo-apparatuur verkocht werden. Achter in de winkel was een speciale platenafdeling. De winkel stond bekend als dé popspeciaalzaak in Venlo en werd gerund door Hill van den Bergh, de echtgenote van winkeleigenaar Pim van den Bergh. Hill begon daar eind jaren zestig op de platenafdeling. De andere filialen werden gerund door de broers van Pim, naar alle waarschijnlijkheid allemaal zonen van oprichter Dom. 

Op het blog van Rob staat ook onderstaande foto uit het archief van de familie Van den Bergh van de winkel in de Vleesstraat.

De winkel in Venlo was het enige filiaal van Dom van den Bergh met een echte platenafdeling, begonnen in de jaren vijftig. Zoals te lezen in het stuk van Rob waren er meer platenzaken in Venlo. Hij vermeldt De Muziekcentrale, Ram Bam, Disco Dancer, Kwak, Satisfaction, King, Odeon en de platenafdelingen bij Hema en V&D. Die ontbreken allemaal nog in dit blog.

Het gezin Van den Bergh woonde boven de winkel. Hill vertelt: 'De trap lag vol met elpees. Maar ook in de gang. En in de speelkamer van de kinderen lieten we speciale kasten plaatsen waar de voorraad in kon.'

Toen in de jaren tachtig de vaste medewerkers Sounds begonnen, werd die de popspeciaalzaak. Dom van den Bergh ging zich meer richten op 'internationale artiesten zoals Nederlandstalig, Duits en Frans, maar ook klassieke muziek'. In 1994 verhuist Dom van den Bergh naar de Beekstraat. In 2000 werd de winkel overgedaan aan de keten Music House. 'Het was mooi geweest', zegt Hill. 'Het was de tijd van downloaden en cd’s branden.'

Platenzaaksticker #398

 

Muziekhandel Kleyn
Gedempte Gracht 88 - Tel. 64709
Zaandam

Op achterzijde hoes, Georges Brassens, 7", Marinette, Philips 432 257 BE (Nederland, 1958)

De missing link tussen sticker 219 van de Zaansche Muziekhandel en de in die post ook genoemde Muziekhandel Volmer v/h Kleyn. Net als sticker 219 een vrij kale sticker, met het bekende kartelrandje onderaan. Op het deel dat afgescheurd is stonden de gegevens van de plaat zodat een nieuwe besteld kon worden.

Op dezelfde single zit ook nog de helft van een zegelsticker.

Ged. Gracht 86-88
Zaandam
Ruiling is alleen mogelijk, indien dit zegel ongeschonden blijft.

Op deze zegelsticker is nog sprake van een dubbel pand. Zoals op onderstaande foto is te zien, beslaat het winkelpand van opvolger Volmer v/h Kleyn inderdaad twee panden. 

 

 

Muziekhandel Volmer v/h Kleyn aan de Ged. Gracht 88, 1964

Waarschijnlijk is Kleyn begon in de helft van het pand en is later nummer 86 bij de winkel getrokken. In de linker helft was ten tijde van Volmer v/h Kleyn de vinylafdeling ondergebracht, rechts de bladmuziek, zo is te lezen in een stukje in de reeks De oude muziekdoos in het lokale nieuwsblad De Orkaan van 28 april 2015. Daar staat ook een sticker van Volmer bij (die houdt u tegoed).

In een ander artikel over de Zaanse pophistorie in De Orkaan van staat nog een andere sticker van Kleyn, die een stuk ouder is dan die bovenaan.

Kleyn Muziek
Gedempte Gracht 86-88
Zaandam - Tel. 4788

Op label, Jussi Björling, Shellac 10", Cujus Animam / Ingemisco Tamquam Reus, His Master's Voice D.B. 3665 (Nederland, 1939)

Een mooiere sticker dan de eerste met een wegrennende muzieknoot op een notenbalk. Ook hier is sprake van een dubbel winkelpand. Kleyn heeft dus in ieder geval van de jaren dertig tot eind jaren vijftig de winkel gehad.