Platensticker #424

 

Platenspeciaalzaak
M. Veningastraat 132
Evelyn Novacek
Hoogezand - Tel. 2551

Op voorzijde hoes, The Isley Brothers, LP, The Heat Is On, Epic EPC 69139 (Nederland, 1975)

Inmiddels alweer meer dan 4 jaar geleden kreeg ik bij een bestelling bij Novacek een pakketje toegestuurd met platen met stickers, losse stickers, een platenzak en -tasje. Bij het opruimen van alle platen met stickers die binnenkomen kwam ik het weer tegen en werd het de hoogste tijd om er een blog aan te wijden.

Zoals de website van de winkel vermeld, is die in 1937 opgericht. Volgens mij is dit ook de eerste platenzaak die op Wikipedia is terug te vinden. De huidige eigenaresse, Marjolein, is de kleindochter van Evelyn Novacek. Zij nam de winkel in 1988 samen met haar man over van haar vader.

Aanvankelijk was de winkel een muziekhandel, waar muziekinstrumenten en bladmuziek werd verkocht. Inmiddels kun je er vooral terecht voor vinylplaten (nieuw en tweedehands), maar ook voor allerlei accessoires die daarbij horen en dvd's, cd's, gitaarsnaren, muziekboeken et cetera.

Evelyn Novacek was violiste en orkestleidster. Na haar tweede huwelijk, in 1937, met Emo Wiertsma, vestigde het kersverse echtpaar zich in Hoogezand en begon Evelyn de muziekhandel. Daarnaast bleef zij actief als muzikante. Op een aparte pagina op de website van de winkel is ook meer terug te vinden over de naamgeefster en de winkel. Aanvankelijk zat de winkel aan de Hoofdstraat. 

 

Etalage van de winkel aan de Hoofdstraat. Bron: website Evelyn Novacek.

Platen behoorden ook toen al tot het assortiment. In de jaren vijftig namen die de hoofdrol van muziekinstrumenten in de winkel over. In 1956 verhuisde de winkel naar de Meint Veningastraat. In 1970 nam Joop, de zoon van Evelyn, samen met zijn vrouw Tinie de winkel over. Een verbouwing was noodzakelijk om voldoende winkelruimte te creëren voor het toenemende aanbod lp's en singles.

 

Joop achter de toonbank in de jaren zeventig. Bron: website Evelyn Novacek.

In de jaren tachtig werd een filiaal in Delfzijl geopend, waar dochter Marjolein de leiding kreeg. Toen zij in 1988 de winkel in Hoogezand overnam van haar vader en moeder, werd de winkel in Delfzijl gesloten. 

Hieronder de andere stickers en attributen die Marjolein me toestuurde.

Evelyn Novacek
Muziekhandel 
Hoogezand

Op label, The Shadows, 7", Kon-Tiki, Columbia 45 DB 4698 (Nederland, 1961)

 

65 jaar 
CD Speciaalzaak
Evelyn Novacek
Meint Veningastraat 132
Hoogezand - Tel. (0598) 39 25 51

Speciale sticker ter gelegenheid van het 65-jarig bestaan van de winkel in 1992. Zoals de sticker aangeeft was het vinyl toen tijdelijk weggedrukt door de cd in de winkel, maar inmiddels is dat weer rechtgezet.

 

De nieuwste sticker, met daarop ook vermelding van de website

 

Platenzak voor singles met daarop de toegevoegde tekst 'Een paradijs voor muziekliefhebbers' en in kader 'Dealer van alle merken grammofoonplaten. Speciaal adres voor Platenspelers. Bladmuziek (modern en klassiek). Reparatieinrichting. Snaren voor alle instrumenten'. Daaronder: 'Kies met zorg Uw plaat, daar ruilen niet gaat'. Ik schat dat deze zak uit de jaren vijftig dateert. Onderstaande platenzak, ook voor singles, ziet er nog als nieuw uit.

Tot slot nog een plastic tasje, waarschijnlijk uit de jaren negentig. Met alleen vermelding van Compact Disc, CD-i, Bladmuziek en Accesoires.

 

Platenzaaksticker #423

 

Hendrich
Waterstraat 71
Tiel
Tel. 3725

Op binnenhoes, Various Artists, LP, Disco Mania, K-Tel TN 1121 (Nederland, 1975)

Hendrich
Waterstraat 71
4001 AN
Tiel
Tel. 13725 

Op binnenzijde hoes, Robin Beck, 12", First Time, Phonogram 870 620-1/Mercury MERX 270 (Verenigd Koninkrijk, 1988) 

Twee vrijwel identieke stickers van Hendrich in Tiel, zij het dat de tweede van later datum is en ook de postcode en een voorafgaande 1 aan het oude telefoonnummer bevat. Bovendien is op de meest recente ook nog het afscheurbare deel met de gegevens om een nieuw exemplaar te bestellen aanwezig.

Hendrich pakte het goed aan: geen stickers op de hoes, maar netjes aan de binnenzijde of op de binnenhoes, zodat de hoes niet beschadigd werd bij het verwijderen van de sticker of ontsierd door de aanwezige sticker. 

De Waterstraat in Tiel kende dus twee adressen waar je terecht kon voor vinyl. Op nummer 25 zat C. Kooijman (sticker 85). 

Muziekhandel Hendrich werd in 1906 gestart in de Vleesstraat door Johan Friedrich Hendrichs (de s verdween later uit de achternaam), de opa van de laatste eigenaar, Thieu Hendrich, zo is te lezen in een artikel op Folkforum. In een artikel op Mijn Gelderland staat de verdere geschiedenis beschreven aan de hand van een interview met Thieu. De winkel verhuisde waarschijnlijk ergens in de jaren dertig naar de Waterstraat. Onderstaande foto uit de beeldbank van het Regionale Archief Rivierenland, met waarschijnlijk moeder en dochter Hendrich voor de winkel, dateert uit die periode.

 

In het beeldarchief is er ook nog eentje te vinden waarop de gehele familie voor de winkel poseert ter gelegenheid van het 25-jarige huwelijk van de eigenaar.

 

In de winkel kon de Tielenaar aanvankelijk terecht voor bladmuziek en muziekinstrumenten. Dat assortiment werd op een gegeven moment aangevuld met radio- en televisietoestellen. En vervolgens kwamen daar ook langspeelplaten en singles bij.

Het was de bedoeling dat de oudste kleinzoon, Frits, de winkel van zijn vader, die het al van zijn vader had overgenomen, voort zou zetten. Die was naar het conservatorium geweest en prefereerde een carrière in de actieve muziekwereld. Dus was Thieu, de een na oudste van de zes kinderen, de aangewezen persoon om de nering draaiende te houden. Hij startte in 1967 in de winkel, naast zijn vader. Hij maakte de opkomst van de popmuziek in de platenzaak mee en nam al snel het stokje van zijn vader over.

De winkel beschikte, zoals de meeste platenzaken in die tijd, over een luisterbar. Onderstaande foto komt uit de archieven van de laatste eigenaar. Op de achtergrond een wandje met televisietoestellen.

Thieu ontwierp zelf ook een platenzakje, zie hieronder. Gezien het uitgebreide telefoonnummer zal die ergens uit eind jaren zeventig, begin jaren tachtig stammen.

Thieu heeft het nog tot 31 mei 2003 volgehouden en was een faillissement voor. Als gevolg van de komst het downloaden liep de omzet terug.

 

Ook deze twee stickers zijn aan het Platenplakkerblog geschonken door Erwin van Delden 

Platenzaaksticker #422

Foto-Cine
Fokkelman
Rijksstraatweg 4 en 356
Haarlem

Op achterzijde hoes, Philadelphia Orchester, Eugene Ormandy, LP, Stern/Brahms Konzert für Violine und Orchester D-dur op. 77, CBS 61 325 (Duitsland, 1973)

Een combinatie die vaker voorkomt, vinyl en foto's en in dit geval ook film. Fokkelman bediende zich van een minimale plakbandsticker, die hij zo te zien met de hand af moest knippen. Die filialen van Fokkelman zaten aan weerszijde van Coen Alta (sticker 419).

Van beide winkelpanden zijn foto's terug te vinden in de beeldbank van het Noord-Hollands Archief. 

 

Rijksstraatweg 356, 1965. Bron: Noord-Hollands Archief. 

Rijksstraatweg 4, 1977. Bron: Noord-Hollands Archief. 

Bij de foto van Rijksstraatweg 4 staat vermeld dat het Foto Shop Henk Moerkerk betreft. Die heeft het filiaal van Fokkelman dus ergens in de jaren zeventig overgenomen en is met dezelfde nering verdergegaan als zijn voorganger. Opvallend is dat op nummer 356 twee lichtreclames voor Agfa op de pui zijn bevestigd, terwijl op nummer 4 Kodak Film te zien is. Zou dat het verschil tussen beide filialen geweest zijn?

Gezien de etalages was vinyl niet echt een belangrijk onderdeel van het assortiment. In geen van beide etalages is een LP of single te zien. Wellicht hield Fokkelman er een een rekje met aanbiedingen op na. Op de voorzijde van de hoes waar de sticker op zit, zit er een van een groter formaat, waarop te lezen valt dat het een promotie LP voor de prijs van fl. 10,- betreft. 

Toch moet het aanbod groter geweest zijn dan een aanbiedingenrekje. Ik zou daar althans geen sticker van mijn winkel voor laten maken. 

Op het internet is ook nog een typisch jaren zestig reclame-artikel van de winkel terug te vinden: een speldje.

 

Met dank aan Erwin van Delden, die de plaat met sticker aan het Platenplakkerblog schonk.

Platenzaaksticker #421

Muziekhuis
Fa. K.G. Quak
Gasthuisstraat 6
Tel. 2265 - Venlo

Op label, Various Artists, EP, Venloosche Carnaval Schlagers 8, Philips 433 352 PE (Nederland, 1969)

Geen onlogische combinatie: de vestigingsplaats van de Firma Quak en de single waar de sticker van de winkel op zit. Het is zelfs de vraag of er buiten de gemeentegrenzen van Venlo exemplaren van de single aangeboden werden bij platenzaken.

Op het Floddergatsblog is een blog aan de winkel van Quak gewijd. De eerste melding van de winkel betreft een advertentie in de Nieuwe Venlosche Courant uit 1925, zo is daar te lezen. Aanvankelijk heette de winkel Muziekhuis "De Gramophoon" en was gevestigd aan het Maasschriksel 17. Begin oktober 1926 verhuisde Karel Quak met zijn winkel naar de Gasthuisstraat.

Onderstaande foto komt van het Floddergatsblog en dateert van voor de Tweede Wereldoorlog.

 

 

Behalve platen en gramophoons werden er bij Quak ook muziekinstrumenten verkocht, zo laat de foto zien. In de jaren zestig was de winkel een toevluchtsoord voor tieners die hun favoriete single uit de hitparade in huis wilde halen, zo is te lezen op een ander blog, waarin de winkel vermeld wordt.

 

Na het overlijden van Karel Quak, ik schat ergens eind jaren vijftig, wordt de winkel gedreven door zijn vrouw en een van haar zussen. In de volksmond worden ze de dames Quak genoemd. Op onderstaande foto een van de dames Quak in de jaren zestig achter de toonbank in de winkel.

 

Op het laatstgenoemde blog is ook te lezen dat de winkel met vijf bezoekers wel vol was. Op geen van beide blogs wordt de sluitingsdatum van de winkel genoemd, maar gezien de leeftijd van de dames Quak zal dat waarschijnlijk in de jaren tachtig geweest zijn. De komst van de cd zal de winkel niet meer meegemaakt hebben.

 

Op het Floddergatsblog staat ook nog een andere sticker van Quak.

 

 

De tekst op deze sticker, die op een single uit 1961 zit, is exact hetzelfde als die op de sticker bovenaan, maar de vormgeving is anders. 

 

Met dank aan Jeroen Jongeneel die me de sticker van Quak toestuurde.
 

 

Platenzaaksticker #420

 

Wie aan muziek denkt,
denkt aan
Ansingh

Op achterzijde hoes, Jo Vincent Kwartet, LP, Psalmen en Gezangen, His Master's Voice 5C 047-25 106 M (Nederland, 1974)

D. Ansingh & Co werd in 1875 opgericht als muziekinstrumentenhandel in Zwolle. De D. staat voor Dirk. Ansingh maakte zelf geen instrumenten maar kocht ze in en verkocht ze vervolgens onder eigen naam. Dat deed de firma in ieder geval met violen en trompetten, zo is te lezen op het internet. Op een website over koperen blaasinstrumenten staat de geschiedenis kort maar helder vermeld. De winkel werd in 1910 overgenomen door Rudolf Beima, die wel de naam van de winkel aanhield. In 1923 was D. Ansingh & Co geregistreerd als piano- en orgelwinkel. Beima ging in 1977 met pensioen, de winkel bleef nog voortbestaan tot in de jaren tachtig en ging toen failliet.

De winkel zat aan de Diezerstraat op nummer 113, zo staat in het bijschrift van onderstaande foto uit de beeldbank Overijssel. De foto is niet gedateerd, maar zal ergens uit de jaren vijftig of zestig zijn.

 

 

De pianowinkel van Ansingh aan de Diezerstraat 113.

Fotografie: Dolf Henneke. Bron: Beeldbank Overijssel

Mogelijk was het vinylassortiment beperkt tot kerkelijke muziek, zoals wel vaker het geval is bij winkels die zich specialiseren in orgels en piano's. De begeleidende tekst op de sticker doet wel anders vermoeden, daar gaat het om muziek in het algemeen. Zowel op het raam als elders op de gevel wordt geen melding gemaakt van de verkoop van grammofoonplaten.

Wederom een sticker uit een donatiepakket van Erwin van Delden.

 

Platenzaaksticker#419

Grammofoonplaten
Coen Alta
Prijs: 25,90 

Op voorzijde hoes, Diana Ross And The Supremes, 2 LP, Anthology, Tamla Motown TMSP 6001 (Verenigd Koninkrijk, 1974)

Laatst weer een heel pakket hoezen voorzien van stickers van Erwin Delden ontvangen en daar zat deze karige sticker tussen. Hij valt onder de zogenaamde prijsstickers en bevat niet meer dan de naam van de winkel, het handelswaar en de toevoeging Prijs, waarna de winkeleigenaar die met de hand in kan vullen. Daarboven staat nog een krabbel, die waarschijnlijk het bestelnummer is of een andere bestelcode, zodat er weer een nieuw exemplaar besteld kon worden. 

De platenzaak van Coen Alta zat aan de Rijksstraatweg 132 in Haarlem Noord. Op de begane grond van het woonhuis van het echterpaar Alta bevond zich de platenzaak. De winkel zat er in ieder geval al in 1972. Toen stond er ter gelegenheid van het Haarlem Popfestival een advertentie van de winkel in de festivalbijlage van Muziekkrant OOR, zo schrijft Peter Bruyn in zijn bijdrage over het festival in het Haerlem Jaarboek 2022.

Coen Alta was in Haarlem vooral bekend als mede-oprichter in 1962 van het draaiorgelmuseum Het Kunkels Orgel in Haarlem, dat vorig jaar de deuren sloot. Zijn vrouw Mies bestierde de winkel. Onderstaande foto's zijn te vinden in de Beeldbank van het Noord Hollands Archief. Met name op de onderste foto is te zien hoe vol gepakt de winkel is. 

 

Het echtpaar Alta in de winkel aan de Rijksstraatweg in Haarlem, februari 1989. 

Bron: Noord Hollands Archief, beeldbank De Boer.

 

 Het echtpaar Alta in de winkel aan de Rijksstraatweg in Haarlem, februari 1989. 

Bron: Noord Hollands Archief, beeldbank De Boer.

 

De winkel zat er dus in ieder geval nog in 1989, maar zal ergens in de jaren negentig de deuren hebben gesloten. In een bericht in de Heemsteder uit januari 2011, ter gelegenheid het 65-jarige huwelijk van het echtpaar, is te lezen dat de winkel in heel Haarlem bekend was. 'Mies was een vraagbaak voor de klanten, je kon haar alles vragen, het antwoord kwam direct. Van alle muziekmarkten was ze thuis, Klassiek, pop, jazz, populair of operette, met een zwak voor dixieland.' Een jaar later op 6 maart overleed Coen Alta. In 2014 was er een uitzending van Allerzielen op NPO 1 ter nagedachtenis aan het echtpaar en het draaiorgelmuseum. Toen was Mies dus inmiddels ook overleden.

Sly & The Family Stone Top 3

Voor elk nummer van Platenblad vraagt René van Kaam zijn lezers om een top 3 van een artiest of band. Het laatste nummer was dat van Sly & The Family Stone. Hieronder mijn inzending.

 

 

1. Small Talk

2. Stand!

3. There’s A Riot Goin’ On

 

Sly & The Family Stone leerde ik tijdens mijn middelbareschooltijd kennen via de driedubbel LP van Woodstock waarop de medley Dance To The Music, Music Lover en I Want To Take You Higher. Muziek die perfect paste op een festival in het teken van Love, Peace & Happiness. Pas later schafte ik de originele platen aan. Te beginnen met de There’s A Riot Goin’ On, vervolgens de eerste vier albums (A Whole New Thing, Dance To The Music, Life en Stand!) en nog later gevolgd door Fresh, Small Talk en High On You. Toen die eenmaal in de kast stonden en ik Back On The Right Track en Ain’t But The One Way tegenkwam werden die ook aan de verzameling toegevoegd. Maar erg vaak heb ik die niet gedraaid. Sly was duidelijk over zijn hoogtepunt heen.

De eerste vier platen bevatten lekkere funky dansmuziek en de teksten zijn vol van hoop op een samenleving, waarin iedereen meetelt. Niet verrassend voor een band uit San Francisco in de jaren zestig. Toch waren er maar weinig soulbands waar de samenstelling die gedachte aan gelijkheid ook werkelijkheid maakte. De band was een gemêleerd gezelschap, dat naast de zwarte muzikanten broer Freddie (gitaar), zus Rose (zang en toetsen), Larry Graham (bas) en Cynthia Robinson (trompet), bestond uit een witte drummer (Greg Errico) en saxofonist (Jerry Martini). En dat onder de bezielende leiding van Sly, die met alle instrumenten overweg kon. Een mix van psychedelische rock, soul en rhythm and blues, inderdaad A Whole New Thing. Deze fase culmineert wat mij betreft in Stand! Daar komen de lijnen van de voorgaande drie platen tot een perfecte eenheid.

There’s A Riot Goin’ On markeert een overgang. Het positivisme van de eerste vier platen maakt plaats voor een donkerdere werkelijkheid en ook de muziek is somberder. Drummer Errico heeft de band dan al verlaten en wordt niet veel later gevolgd door Larry Graham. De eerste vanwege het overmatig drugsgebruik in de band en de tweede nadat Sly zelf de baspartijen op There’s A Riot inspeelde. Sly kwam met regelmaat te laat opdraven voor concerten of verscheen helemaal niet. De druk van het succes eiste zijn tol. Toch leidde dat niet tot mindere platen. Integendeel, de creativiteit van Sly leek nu pas tot volle bloei te komen. De platen die volgen laten een grovier geluid horen en de teksten zijn introspectiever. Dat wordt ingezet op Fresh en bereikt het hoogtepunt op Small Talk. Op High On You  wordt The Family Stone al niet meer op de hoes vermeld, maar de plaat past mooi in de reeks die met Fresh is ingezet. Daarna gaat het bergafwaarts en trekt Sly zich geleidelijk terug uit de muziek. Na Ain’t But The One Way in 1982 verschijnen er geen platen meer. Terwijl ik na de aankondiging in het vorige Platenblad voor de top 3 al bezig was met het schiften, overleed Sly op 9 juni jongstleden. Meestal is zo’n overlijden aanleiding om de platen weer eens op de draaitafel te leggen, nu zat ik er al midden in.

In mijn top 3 de beste plaat uit de eerste periode, Stand!, de kentering met There’s A Riot en de meest groovy plaat uit de periode daarna, Small Talk.