The Beat Goes On. Calendarium of Deceased Musicians 2012

Voor muziekliefhebbers die nog op zoek zijn naar een agenda voor 2012 is er sinds vijf jaar The Beat Goes On. The Calendarium of Deceased Musicians. De agenda is een initiatief van een aantal Duitse muziekliefhebbers. De ontstaansgeschiedenis staat in de agenda van vorig jaar, de eerste Engelse editie na drie Duitstalige edities . Twee vrienden besloten de donkere winteravonden in Berlijn door te komen met het draaien van platen van musici die op de datum van hun afspraak overleden waren. Het beviel hen zo dat ze het na die winter voortzetten. Nadat ze voor het derde achtereenvolgende jaar de overlijdensdag van Elvis vergeten waren, vonden ze het tijd geworden om het maar eens op papier te zetten. Het aanvankelijke lijstje van 40 muzikanten is inmiddels uitgegroeid tot een degelijk boekwerkje/agenda met op elke dag een lijstje van artiesten die op die datum overleden. Behalve naam van de overleden artiest vind je er jaar van overlijden, geboortedatum, een korte muzikale achtergrond en doodsoorzaak. Dat de samenstellers gezellige avonden hadden, lees je terug in de broodnodige humor die zo’n dodenoverzicht leesbaar maakt. Zo begint elke week met de Death of the Week, waarin een artiest die in die week overleden is, in de spotligths wordt gezet. Dat levert veel lees- en uiteindelijk luisterplezier op. Want dat is het directe gevolg en niet alleen op de dag van overlijden! Als je eenmaal begint te lezen, leg je het gegarandeerd voorlopig niet meer weg en loop je als snel een paar weken voor of achter, afhankelijk van welke kant je op bladert.

Zoals het ware muziekadepten betaamt, zijn de samenstellers ook liefhebbers van lijstjes. Als toegift op de dodenkalender zijn achterin de agenda jaarlijks nieuwe lijstjes te vinden. Vorig jaar werden de kopers vermaakt met onder meer lijstjes van overleden artiesten die in The Simpsons te zien waren, grafopschriften en begraafplaatstoerisme en een Beechcraft special. Het laatste lijstje begint met de mededeling dat Beechcraft over het algemeen erg goede vliegtuigen bouwt. Maar daar gaat het in dit boekwerk natuurlijk niet om. In de wereld van rock ‘n ‘ roll is het vliegtuig vooral verbonden aan ongelukken waarbij onder andere Buddy Holly, Richie Valens, Jim Reeves, Otis Redding en Jim Croce omkwamen. In de editie voor 2012 hebben de samenstellers lijstje gemaakt van titels van kampvuurliedjes over seriemoordenaars, inmiddels overleden muzikanten die met Richard Nixon op de foto zijn gegaan en een lijstje met ‘often lethal things that failed to kill Johnny Cash’. En dat zijn er heel wat! De agenda zou natuurlijk niet compleet zijn zonder een volledig register op achternaam met de overlijdensdatum, zodat je op de desbetreffende datum meer informatie kunt vinden. En voor de cijferfetisjisten is er een statistisch overzicht de verdeling tussen mannen en vrouwen en verschillende doodsoorzaken. Aan welke ziekte overleden de meeste in de agenda opgenomen artiesten, wat voor verkeersongeluk of overdosis? Hoeveel artiesten stierven in het harnas op het podium, hoeveel werden er vermoord? Zo kom je te weten dat er dertien op het podium overleden, een viel er af en een werd op het podium neergeschoten. Ook is er een dood aangetroffen met zijn gitaar nog in zijn handen. Om er achter te komen wie dat dan is moet je wel de hele agenda doornemen. Maar dat is absoluut geen straf. Ik heb persoonlijk nog nooit zoveel plezier aan doden beleefd.

The Beat Goes On
Calendarium of Deceased Musicians 2012
Edition Observatör Berlin
ISBN 978-3-940029-84-3
Te koop via www.tbgo.de, prijs: € 18,- of bij filialen van Plato/Concerto, via www.platomania.nl, prijs: € 14,90

Platenzaakstickers #31

Platenhuis Maas
Markt 6
Nieuwenhagen

Op achterzijde Shocking Blue, LP, Scorpio's Dance, Pink Elephant P.E. 877.002-G (Nederland, 1970)

Een eenvoudige sticker, zo te zien afkomstig van een voorgedrukte rol plakband. Op dit blog over de eerste vinylaanschaf staat op 13 december 2003 een bijdrage van ene Sjato waarin Platenhuis Maas genoemd wordt. Momenteel bevindt zich op het adres een Chinees restaurant met de originele naam China Garden. Nieuwenhuizen ligt in Zuid-Limburg en valt tegenwoordig onder Landgraaf.

Platenzaakstickers #30

Max v. Praag's Platen speciaalhuis b.v.
Amsterdamsestraatweg 148a - telefoon 44 26 33
Steenweg 35 - telefoon 31 08 85
Winkelcentrum Overvecht, Roelantdreef 11 - tel. 61 09 30
Traverse Centraal Station, tel. 94 04 50
Winkelcen. Kan.eiland, Hammarskjöldhof 1 - tel. 94 20 46
Winkelcentrum H.C., Radboutkwartier 197 - tel. 31 70 67
UTRECHT
Onverzegelde platen worden niet geruild

Op achterzijde Corry, 7", Onze vader, Elf Provincien 69.40 (Nederland, 1974)

Een gepaste single aan de vooravond van Kerstmis. De single is afkomstig van de LP Vader Abraham Kerstshow, op de b-kant staat het nummer 'n Blijde Kerstboodschap van de trompetterende Gebroeders Brouwer.

Een tweede sticker van de platenzaak van zanger Max van Praag. In nummer 8 van de reeks Platenzaakstickers had Van Praag nog maar twee zaken, inmiddels zijn het er zes geworden.

 

TOEVOEGING 20 FEBRUARI, 2023

Max van Praag's Platen speciaalhuis
Amsterdamsestraatweg 148a - telefoon 44 26 33
Steenweg 35 - telefoon 1 08 85
Winkelcentrum "De Gaard", Troosterhof 25 - tel. 716656
Winkelcentrum "Overvecht", Roelantdreef 11, tel. 61 09 30
Traverse Centraal Station, tel. 94 04 50

UTRECHT
Onverzegelde platen worden niet geruild

Op achterzijde hoes, The Rolling Stones, 7", (I Can't Get No) Satisfaction, Decca 6103 005 (Nederland, 1970)

Deze sticker postte Michel Fenderwoods op Instagram. Vier van de adressen komen terug op de sticker hierboven, waarvan dit een voorganger is. Het telefoonnummer van het filiaal op de Steenweg bestond nog uit 5 cijfers en er was nog een filiaal in winkelcentrum De Gaard. Michel meldde dat dit filiaal het niet zo lang heeft uitgehouden. Dit verlies werd echter ruimschoots goed gemaakt door een tweede filiaal op Hoog Catherijne en een op Kanaleneiland. Ook was het Platen speciaalhuis nog geen b.v.

Platenzaakstickers #29

Muziekhandel Timmermans
Roosendaal

Op achterzijde Sandie Shaw, LP, The Golden Hits of Sandie Shaw, Marble Arch Records MAL 781 (UK, 1968)

Muziekhandel Timmermans opende in 1958 aan de Molenstraat 117 in Roosendaal, Noord-Brabant. Meer informatie over de winkel is hier te vinden.

Buitenkant van de winkel en ...

binnenkant bij de opening in 1958. Rechts op de foto's de luisterhokjes, waar je je in alle rust terug kon trekken om een plaat te luisteren en eventueel daarna te kopen. Meerdere platenzaken hadden dergelijke luisterhokjes. Zodra middelbare scholieren dit ontdekten was het meestal dringen om aan luisteren toe te komen. En kopen? ho maar!

Platenzaakstickers #28

De Grammophoonwinkel
Oudegracht 26
3511 AP Utrecht
Tel. 030-317650
Voor alle nieuwe L.P's, CD's en singles
Tevens het oudste en vertrouwdste adres voor tweedehands grammofoonplaten

Op achterzijde Steve Miller Band, LP, Circle of Love, Phonogram 6302 061 (Nederland, 1981)

Foto van de winkel komt van het overzicht van Platenzaken in Utrecht van Hans Dinkelberg, waar meer informatie over de Grammophoonwinkel en ook nog een andere, oudere sticker van de winkel staat.

Platenzaakstickers #27

Disk-box
Utrechtsestraat 60
Amsterdam C.
Tel. 235228

Op achterzijde The Rolling Stones, LP, Out of Our Heads, Decca SKL 4733 (Engeland, 1965)

Een bekend adres, namelijk dat van de breedste platenzaak van Nederland, Concerto. Nadat Gijs Molenaar in 1955 deze tweedehands platenzaak aan de Utrechtsestraat 60 opende, begon zoon Wouter halverwege de jaren 60 op de tussenverdieping Disk-box. Zo staat te lezen in een artikel in Ons Amsterdam. Waarschijnlijk handelde zoon Wouter daar al in nieuwe platen, want de de LP waar de sticker op zit dateert van de tijd dat de winkel net bestond. In 1970 opende Wouter Molenaar zijn eigen winkel op nummer 58, O.R.O. (Platenzaakstickers #15). De plaat heeft inmidels een rondje gemaakt, want is door mij ergens in de jaren 80 bij Concerto gekocht, zo kan ik zien aan de cijfers die de prijs aangeven aan de binnenkant van de hoes. Fl. 8,50 heb ik er voor betaald.

Platenzaakstickers #26

De Groef
Speciaalzaak in Amsterdam Oost
Sumatrastraat 62
Tel. 93.73.37

Op achterzijde Syd Barrett, LP, The Madcap Laughs, EMI Bovema 5C038-04261 (Nederland, 1978, reissue)

Deze platenzaak was er nog toen ik eind jaren 80 zelf in de Indische buurt woonde, maar is inmiddels zoals zovele platenzaken in de buitenwijken verdwenen.

Foto van De Groef eind 1991.

LP Top 10 1981 in Platenblad

Het jaarlijkse ritueel voor Platenblad: de top 10 van platen van 30 jaar geleden. Dit was mijn inzending.

1. T.C. Matic: T.C. Matic
2. Gun Club: Fire of Love
3. Siouxsie and the Banshees: Juju
4. Black Uhuru: Red
5. Rolling Stones: Tattoo You
6. Birthday Party: Prayers on Fire
7. Sapho: Le Paris Stupide
8. Marvin Gaye: In our Lifetime
9. The Cramps: Psychedelic Jungle
10. Van Halen: Fair Warning

Viva Arno … Viva Rudi en Serge … Viva Jean en Ferre … Viva T.C. Matic. Zonder enige twijfel is het debuut van T.C. Matic mijn nummer 1 voor 1981, met als absolute prijsnummer Viva Boema (patatten met saucijzen). De enige echte Europese rockband met aan het hoofd de Europese Elvis. Arno husselt Vlaams, Engels en Frans door elkaar, en toch komt het als een logisch geheel over. Van het eerste tot het laatste nummer zijn de heupen niet in bedwang te houden. Jean Marie Aerts knijpt zijn gitaar tot jankens toe. Voor het eerst is de onvervalste Vlaamse Godverdomme in de groeven vastgelegd. Er zullen er nog meerdere volgen. Een nieuw geluid dat na 30 jaar nog zonder enige moeite overeind staat. O La La La O La La La O La La La, C’est magnifique! En dan ook nog een extra 12” met 4 nummers er bij. Het kan niet op.
Op 2 een ander debuut, dat van de Gun Club. Jeffrey Lee Pierce en consorten kleden de blues tot op het bot uit van Sex Beat tot en met Goodbye Johnny. En passant verklaart hij de liefde aan Poison Ivy, gitariste van The Cramps. Op Kaleidoscope zat het er in 1980 al aan te komen, maar op Juju valt alles op z’n plaats. Beter zal het voor Siouxsie and the Banshees niet meer worden. John McGeoch is definitief ingelijfd. Bezwerend, duister en onderhuidse spanning. Het vinyl gaat er haast van borrelen. Black Uhuru neemt het reggaestokje van de in mei 1981 overleden Bob Marley over. Ze deden de voorgaande jaren al van zich spreken, maar bevestigen met Red hun reputatie. Op basis van de stuwende, strak swingende Sly en Robbie bouwen Michael Rose, Puma en Duckie Simpson een eeuwig zomerse plaat.
Tussen al dat nieuwe grut weten oudgedienden Jagger en Richards, samen met Wood, Watts en Wyman (en Mick Taylor, zonder dat hij daar van op de hoogte was) nog een plaatsje te veroveren. Echt nieuw is de plaat niet, maar de Stones bewijzen er mee nog steeds niet afgeschreven te zijn. Een welkom oprisping. In het verlengde van de Gun Club gaat de Birthday Party de bestaande muziekgeschiedenis met het fileermes te lijf. Op het kale bot creëren de Aussies onder leiding van Nick Cave een geheel eigen stijl, waarbij vooral de blazers verrassend op hun plaats vallen. Een heel eigen geluid heeft ook de Frans-Marokkaanse Sapho, die haar muzikale wortels op erg originele wijze met elkaar vermengd. Verrassend is In our Lifetime van Marvin Gaye niet echt, maar daarom niet minder goed. Waar Bobby Womack op The Poet soms gevaarlijk dicht naar de disco toe schuurt, houdt Gaye het bij het vertrouwde zwoele funkwerk, een bijzonder aangename verrassing die al langer in de platenkast stond, maar dankzij het samenstellen van deze top 10 pas de verdiende aandacht kreeg.
Dat The Cramps er in zouden komen stond ook al op voorhand vast. Zij voltooien de drie-eenheid met Gun Club en Birthday Party, waarbij gitarist Kid Congo Powers de verbindende persoon is. De hekkensluiter is Van Halen die eindelijk een waardige opvolger voor hun debuut maken. David Lee kreunt en gilt er weer heerlijk op los, met als hoogtepunten Unchained en Is this Love?
Op LP gebied al met al nog een goed jaar, 1981. Al was het minder dringen voor een plaatsje in de top 10 dan voorgaande jaren. Neil Young is een nieuw zijpad ingeslagen en het zal even duren voor hij de weg weer terug gevonden heeft. Een paar oudgedienden weet zich evenwel nog staande te houden, maar een nieuwe lichting rammelt al hard aan de poorten. In de hitparade is het armoe troef met Stars on 45, Vienna, In the Air Tonight en als absolute laagtepunt How about us. Viva Boema! Godverdomme! La Merde!

Platenzaakstickers #25

'n elpee van M.M.C.
Adm. de Ruyterweg 80
tel. 020-183095
Fr. Hendrikstraat 71
tel. 020-847782

Op achterzijde Jonathan Richman & The Modern Lovers, LP, Rock 'n' Roll With The Modern Lovers, Beserkley 530053 (Nederland, 1977)

M.M.C. stond voor Monopol Music Center en had twee vestigingen in Amsterdam-West. In 1981 was er waarschijnlijk nog maar een over getuige onderstaande advertentie waar alleen de vestiging aan de Admiraal de Ruyterweg wordt vermeld.

Advertentie van MMC in de november aflevering van New Folk Sounds in 1981.