LP top 10 1989

Elk eind van het jaar vraagt René van Kaam de lezers van Platenblad om hun top 10 albums van 30 jaar geleden. Hieronder mijn lijstje van 1989.

      

1. Neil Young & The Restless – Eldorado

2. The Cult – Sonic Temple

3. Bashung  - Novice

4. The Stone Roses – The Stone Roses

5. Drivin’ n’ Cryin’ – Mystery Road

6. Lou Reed – New York

7. Bob Dylan – Oh Mercy

8. The Replacements – Don’t Tell a Soul

9. The Jesus & Mary Chain – Automatic

10. Green On Reed – This Time Around

1989 was het jaar dat veel oudjes weer eens een prachtplaat afleverden. Ze hebben de top 10 niet allemaal gehaald. Zo maakte David Crosby 20 jaar na zijn solodebuut zijn comback met Oh Yes I Can, een antwoord op de titel van zijn eerste plaat, If I Could Only Remember My Name. Niet alle nummers zijn even sterk, maar Tracks In The Dust is een pareltje. Niko Bolas zorgde voor de productie net als op het genadeloze Eldorado van oud-compaan Neil Young. Die laat met Eldorado horen weer helemaal bij de tijd te zijn en beult Old Black af, als nooit tevoren. De plaat verschijnt alleen in Australië en Japan en wordt later dat jaar opgevolgd door Freedom. 3 nummers van Eldorado zijn daar op terug te vinden, maar het prijsnummer van Eldorado, Cocaine Eyes, ontbreekt Freedom bevat ook de nodige rustpunten in tegenstelling tot Eldorado die van begin tot eind de grenzen van de decibelmeter opzoekt. En aangezien ik mezelf de beperking heb opgelegd dat er maar een plaat van een artiest in de top 10 mag, is dat Eldorado geworden.

The Cult levert met Sonic Temple de ideale hardrock LP af. Het beste uit het genre wordt gecombineerd. Daar steekt het debuut van Skid Row toch maar magertjes tegen af, al  kan We Are The Youth Gone Wild de concurrentie enigszins aan. Alain Bashung loopt al jaren mee en heeft in Frankrijk een grote achterban. Dat wil buiten de grenzen niet echt lukken. Op Novice wordt hij geassisteerd door gitaristen Jean-Marie Aerts, Blixa Bargeld en Phil Manzanera. Het levert een prachtige sfeervolle plaat op. Het debuut van The Stone Roses bevat bijna uitsluitend aanstekelijke dansnummers en schaart zich daarmee ook in de top 10. 

Veel bands keren de afgelopen jaren terug in mijn lijstjes van 30 jaar geleden. Een van die bands is Drivin’ n’ Cryin’, de band rond zanger/gitarist Kevn Kinney. Mystery Road is vooralsnog de beste plaat die ze maken, de stijlen lopen uiteen van gemoedelijke country tot knetterharde rock. Kinney weet het toch tot een prachtig, herkenbaar, geheel te maken. Ook Lou Reed en Bob Dylan leveren in 1989 weer eens platen af die de moeite waard zijn en tijdloos blijken. Daniel Lanois is als producer, hoe kan het anders, duidelijk aanwezig op Oh Mercy. De teksten van Dylan blijken aan actualiteit nauwelijks ingebonden te hebben. Ook Lou Reed laat met New York horen dat hij nog lang niet afgeschreven is. Sommige nummers zijn voorgedragen gedichten met een hoog Beat Generationgehalte, op andere gaat de volumeknop richting 10, scheuren de gitaren en zingt Reed ongekend fel zijn boodschap de wereld in.

De opvolger van Please To Meet Me van The Replacements trekt de lijn door, al haalt hij het net niet bij zijn voorganger. Weinig verrassend, maar o zo heerlijke gitaarmuziek. Dat geldt ook voor Automatic van The Jesus & Mary Chain. Oud-drummer Bobby Gillespie timmert intussen met Primal Scream verder aan de weg, maar heeft de juiste toon nog niet gevonden. De gelijknamige LP zwabbert een beetje tussen verschillende genres. Met name de wat stevigere rocknummers kunnen me bekoren, en ook het wat ingetogenere You Are Just Dead Skin To Me is prachtig. Als afsluiter het duo Dan Stuart en Chuck Prophet, die met This Time Around weer een typisch Green On Red plaat maken. Het debuut van Nirvana, Bleach, mag er ook wezen, maar valt net buiten de top 10, net als Buzz Factory van The Screaming Trees. Die moeten hun beste platen nog maken en zullen de komende jaren de top 10 wel halen.

Platenzaakstickers #361

Firma Heuzen
Radio - T.V. - Grammofoonplaten
W. v.d. Veldenweg 29
Leimuiden
Telefoon 01721-8126

N.B. Eenmaal de zaak verlaten worden platen niet meer geruild

Op achterzijde hoes, Various Artists, LP, Rak Rocks, RAK 5C 062-95525 (Nederland, 1973)

In 1897 begon Arnold Heuzen een rijwielhandel aan de Willem van der Veldenweg 29. In 1973 is er van die rijwielen niets meer terug te vinden in de winkel van Heuzen. Dat er platen verkocht worden is echter geen toeval, aangezien de eerste platenspelers en bijbehorende geluidsdragers in fietsenwinkels aan de man en vrouw werden gebracht.

Heuzen maakte geleidelijk de overstap van fietsen naar elektrische apparatuur, waaronder naast huishoudelijke apparaten ook radio's en televisietoestellen. In 1973 heropende de winkel na een grootse verbouwing feestelijk. Burgemeester Breen ontsloot de toegangsdeur, zo is te lezen in een artikel in de Nieuwe Leidsche Courant van 7 november in dat jaar. Op de begane grond was ruimte voor de diverse elektronica en in de kelder was een heuse discobar, met niet alleen klassieke en populaire muziek, maar ook cabaret, zo is in hetzelfde artikel te lezen. Inmiddels werd het bedrijf gerund door de kleinzoon van Arnold Heuzen.

Opvallend aan deze verder onopvallende sticker, die Jeroen van de Beek me toestuurde, is de toevoeging onderaan de sticker: Eenmaal de zaak verlaten worden platen niet meer geruild. Waar in dit blog wel vaker gewag wordt gemaakt dat platen niet geruild kunnen worden al dan niet na het verbreken van een zegelsticker, is bij Heuzen de deur die Burgemeester Breen feestelijk opende de strenge scheidslijn. Je bedenken over je aankoop kon je dus alleen in de winkel. Gelukkig bood de kersverse discobar de mogelijkheid om de plaat eerst te beluisteren.

Helaas is niet terug te vinden hoelang de winkel nog bestaan heeft na de verbouwing. In het telefoonboek zijn bij Leimuiden nog wel enkel Heuzens terug te vinden, maar niet meer aan de Willem van der Veldenweg. Het ligt voor de hand dat de winkel in de jaren tachtig de deuren heeft gesloten met de opkomst van de elektronicaketens of is overgenomen en als filiaal nog een tijdje is verder gegaan. Het honderdjarig bestaan is dan waarschijnlijk ook niet gehaald.

Platenzaakstickers #360

Satis Faction
Record shop
Heerlen

Op achterzijde hoes, Savage, LP, Loose 'n Lethal, Ebony Records EBON 12 (Verenigd Koninkrijk, 1983)

Alhoewel op de sticker de naam duidelijk uit twee woorden bestaat, circuleert hij op het internet aan elkaar geschreven. De naam kan niet anders dan een verwijzing naar het nummer van de Rolling Stones zijn, al zal de naam ook betrekking hebben op het feit dat menige klant de winkel met voldoening over een nieuwe aankoop verliet. 

Een van die klanten was Theo Ploeg, die me de sticker stuurde en ter gelegenheid van Record Store Day 2012 een bijdrage leverde aan de serie 'De platenzaak die mijn leven veranderde' over ... Satisfaction. Die van mij was De Waterput in Bergen op Zoom, waar helaas (nog) geen sticker van terug is gevonden.

De zaak dateert uit de jaren zestig en was aanvankelijk gevestigd aan de Geleenstraat. De toenmalige eigenaar had ook een platenzaak in het over de grens gelegen Aken. Later verhuisde de winkel naar de Saroleastraat om op Oranje Nassaustraat 29 haar voorlopige eindbestemming te vinden. 

Rob Eijsvogels begon in 1971 als medewerker van Amsterdam Recordshop, de winkel in Aken. Een half jaar later stapte hij over naar de winkel in Heerlen. De winkel begon als Satisfaction, maar werd later onderdeel van de Elpee-keten, nu teruggebracht tot de winkel van Jan en Jan in Groningen. Na een paar jaar veranderde de naam weer terug in Satisfaction en naam Eijsvogels de winkel over. Toen Eijsvogels in 2017 overleed, nam medewerker Ruud Kikstra het stokje over. Hij is tot de dag van vandaag de eigenaar. Op het blog De Afgrond is een interview met hem terug te lezen. Harry Prenger wijdt op zijn blog een bijdrage aan de winkel en zijn tijd als hulpje daar, naar aanleiding van het overlijden van Eijsvogels.

Het filiaal van Elpee aan de Geleenstraat (bron: Harry Prenger)

Net als veel andere platenzaken kreeg Satisfaction het in de jaren negentig zwaar. Vinyl was inmiddels uit het assortiment verdwenen en vervangen door cd's en dvd's. Maar de laatste jaren is ook in Satisfaction het vinylaanbod weer sterk toegenomen. De winkel is ook op internet terug te vinden, maar de site doet vermoeden dat internet niet echt een rol speelt in de verkoopcijfers.

Satisfaction Records aan de Oranje Nassaustraat

Platenzaakstickers #359

Gramofoonplaten
Afspeelapparatuur
Disco Zuid
Zuiderparklaan 498
Den Haag
Tel. 32 44 39

Op achterzijde hoes, Various Artists, LP, West Side Story, CBS 62058 (Nederland, 1961)

Een licht gehavend exemplaar, deze inzending van El Peet. Nadere inspectie leert dat een deel van het afscheurbare deel met de bestelgegevens van de plaat op de hoes is blijven plakken. Normaliter zou dat netjes los moeten scheuren en niets op de hoes achter moeten laten, maar de plakker bij Disco Zuid heeft waarschijnlijk iets te enthousiast gelikt.

De vormgeving is karig: één lettertype, afwisselend in kapitaal, vet en onderkast. Geen enkele versiering in de vorm van een muzieknoot of pickuparm. Gezien de volgorde van aankondiging lijken we hier te maken te hebben met een winkel die zich specialiseerde in lp's en singles en daarnaast ook draaitafels, versterkers en boxen verkocht. Dus precies andersom dan de meeste zaken die Radio in de naam hebben.

De winkel is vanzelfsprekend terug te vinden in het overzicht van Haagse platenzaken van mijn naamgenoot. Ten tijde van deze sticker was de eigenaar E. Peers, zo is daar te lezen. Ergens in de jaren zestig deed die de winkel over aan Wim Schöder. Die breidde aanvankelijk uit met een filiaal onder dezelfde naam in de J. van der Heijdenstraat op nummer 157 en in de jaren zeventig voegde hij daar nog een filiaal in de Dierenselaan op nummer 36 aan toe. Opvallend is dat de winkels in omgekeerde volgorde het loodje legden. Eerst verdween de oervestiging van Disco Zuid aan de Zuiderparklaan in de jaren tachtig. Het decennium daarop sloot de vestiging aan de J. van der Heijdenstraat en rond het millennium hield ook het filiaal aan de Dierenselaan op te bestaan. Dat betekent in ieder geval dat er ook nog stickers met de andere twee filialen er op moeten bestaan.

Behalve in Den Haag had Disco Zuid ook nog een tijdje een filiaal in 's-Gravensande zo liet Edgar Kruize me via Twitter weten. Dus kom maar op met die filiaalstickers!

Platenzaakstickers #358

De Platenkelder
Meent 22-30
Telefoon 121363
Rotterdam

Op achterzijde hoes, Van Wood Quartet, 7" EP, Van Wood Quartet N1, Fonit EP. 4040 (Italië, 1955)

Een oudje, deze inzending van Fons Moers (wiens vinger nog net zichtbaar is op de foto). Dat blijkt niet alleen uit de plaat waar de sticker op zit, maar ook uit de vormgeving van de sticker. Een prachtige cursieve letter voor de naam van de winkel en een schreefloze in kapitalen voor de adres- en telefoongegevens. Dit alles in het zwart op een witte ondergrond.

Het is niet de eerste platenkelder op dit blog, Keizer in IJmuiden ging hem voor, en daar was het bovendien 'gezellig'.

De platenkelder is de ondergrondse voorganger van Oudshoorn, het platencentrum van Rotterdam. En ook tegenwoordig is er nog steeds een platenzaak te vinden: Songs for Sale. Opvallend is dat het aan de adresgegevens te zien een doorlopende kelder van nummer 22 t/m 30 is. Oudshoorn blijkt bovendien ook de eigenaar van de platenkelder, zo valt op te maken uit een advertentie in het Zeeuwse Eilanden-nieuws van 24 november 1956.

Met deze advertentie lijkt ook het mysterie van de 'telediscoservice' die Oudshoorn aanbiedt opgelost. 'Bel 11.64.40 en hoor uw disco-favoriet! Luister per telefoon naar de nieuwste hits van de platenkelder' staat er in de advertentie. Vooralsnog is dit de enige winkel in dit blog waarbij sprake is van een dergelijke dienst. Een voorloper van Spotify!

Getuige de plaat waar de sticker van Oudshoorn op zit, is de platenkelder uiterlijk in 1960 bovengronds gekomen.

Platenzaakstickers #357

Ligtvoet
Grammofoonplaten musicassettes - 8-tracks
De Kopermolen - Leiden
Kopermolen 42 - Tel. 125388

Op achterzijde hoes, Pluche, LP, Salonorkest Pluche, Music For Pleasure 1A 022-58109 (Nederland, 1980)

Vers uit de mailbox, deze inzending van Hans Dinkelberg. Een bijzondere sticker, die een erg hoog Do-It-Yourself-gehalte heeft. De naam van de winkel is een duidelijk product van huisvlijt: de twee t's zijn verschillend en de randjes van de sticker net niet helemaal recht. Bovendien is de sticker met plakband op de plaat geplakt nadat de bestelgegevens onder het kartelrandje al zijn afgescheurd. Verder ontbreekt er in musicassettes een c.

De winkel was gevestigd in winkelcentrum De Kopermolen en bestond getuige een artikel in het Leidsch Dagblad al in 1976. Toen kwamen The Hammonds, een soort Engelse Monkees, onder grote publieke belangstelling een bezoek aan de platenzaak brengen.

Een verslag van een zaak die in 2001 voor het Kantongerecht in Leiden kwam geeft wat meer feiten van de winkel. De zaak handelde om het voeren van de bedrijfsnaam Sam Sam Music. Ligtvoet voerde die naam voor zijn groothandel in geluidsdragers en vanaf 1988 voor een eigen platenmaatschappij. de zaak werd aangespannen door George Bischoff uit Nunspeet die dezelfde naam gebruikte.

In de stukken wordt kort de geschiedenis van de winkel weergeven. Ligtvoet begon zijn platenwinkel in 1975 in de Leidse nieuwbouwwijk Merenwijk. Aangezien de wijk nog in aanbouw was liep het niet bepaald storm in zijn winkel en begon hij een groothandel om zo extra inkomsten te genereren. Later begon hij onder de naam Sam Sam Music ook zelf cd's uit te brengen. De winkel bestond ten tijde van de rechtszaak nog steeds, maar is inmiddels, net als het platenlabel, niet meer in bedrijf.

De aanspanner van het kort geding, George Bischoff, bleek ook twee detailhandels, in Zwolle en Kampen, te hebben. Wellicht komen ze in de toekomst nog eens samen in dit blog.

Platenzaakstickers #356

Nico Silvius en Zn
Sneek
Televisie - Radio
Gramofoonplaten

Op label, The Beatles, 7", Long Tall Sally, Odeon 45 O 126 (Nederland, 1964)

Een bekende combinatie uit de jaren zestig: televisie, radio en gramofoonplaten. Ook Nico Silvius en Zoon had naast audio-visuele apparatuur een hoek of afdeling vinyl staan, zodat de aanschaffers van een pick-up direct wat te draaien plaatjes konden kopen. Silvius opende zijn winkel in 1933, zo is te lezen op een facebookpagina over winkels in Sneek. Inmiddels is kleinzoon Nico samen met zijn neef eigenaar van de winkel Hij nam de winkel in 1996 over, die inmiddels onderdeel was geworden van wit- en bruingoed leverancier Expert. Die winkel bestaat nog steeds en is gevestigd aan Grootzand 34.

Voor vinyl zal er wel geen plaats meer zijn ingeruimd aan het Grootzand.

Met dank aan Edgar Kruize die me de sticker toestuurde.

Platenzaakstickers #355

Music-Saloon
Opsteyn
Eisden - Heusden
Tel. 011/67759

Op voorzijde hoes, Cuby + Blizzards, LP, Appleknockers Flophouse, Philips 849 016 PY (Nederland, 1969)

Bovenstaande sticker diepte ik op in de platenzaakstickerarchieven en is alweer een tijd geleden ingezonden door Harry Prenger. Eisden en Heusden liggen beide in België, waarbij Eisden onderdeel is van de gemeente Maasmechelen en zoals de naam al doet vermoeden, net over de Nederlandse grens ongeveer ter hoogte van Stein en Geleen ligt. Heusden ligt iets verder naar het westen en is vooral bekend dankzij het nabij gelegen circuit van Zolder.

Een bijzondere naam Music Saloon, die direct associaties met het wilde westen oproept. En als het dan al iets met muziek te maken heeft, doet het allereerst denken aan country. Gezien de plaat waar de sticker op zit, was het assortiment bij Opsteyn toch wat gevarieerder. De sticker is uitbundig vormgegeven door het gebruik van verschillende lettertypes en versieringen aan de rand.

De winkel kende ooit dus twee vestigingen en bestaat nog steeds. Hij is nu nog te vinden in Maasmechelen en de website maakt duidelijk dat je er terecht kunt voor verschillende muziekinstrumenten en accessoires voor optredens, zoals boxen en mengpanelen. Dat zal dan ook de core business van Opsteijn geweest zijn, met daarnaast in de hoogtijdagen van het vinyl, ook een afdeling met langspelers en singles.

Helaas is op de website geen geschiedenis van de winkel terug te vinden. Het huidige adres, Rijksweg 73, zou het oorspronkelijke adres van de winkel kunnen zijn, aangezien dit in Eisden ligt.

Opsteyn is een bekende naam in Maasmechelen en omstreken, zo wijst een zoekopdracht met google uit. Mogelijk is Henry Opsteyn (1929-2018) oprichter van de winkel. Hij was naast schepen van Maasmechelen ook actief in de lokale Harmonie, zoals meerdere eigenaren van muziekhandels die in dit blog voorbij zijn gekomen. Een handige manier om de nodige bladmuziek en instrumenten aan de man en vrouw te brengen.

Platenzaakstickers #354

Radio v.d. Meulen
Zuiderbuurt 15
Drachten

Op achterzijde hoes, Jacques Loussier/Christian Garros/Pierre Michelot, LP, Play Bach 3, Omega 444.009 (Nederland, 1964)

Radio v.d. Meulen
Zuiderbuurt 15
Drachten

Op achterzijde hoes, Jacques Loussier/Christian Garros/Pierre Michelot, LP, Play Bach 5, Omega 444.011 (Nederland, 196?)

Radio van der Meulen
Zuiderbuurt 15
Drachten
Alleen verzegelde platen worden geruild

Op achterzijde hoes, Frida Boccara, LP, Un Jour, Un Enfant, Philips 844 949 BY (Nederland, 1969)

Radio v.d. Meulen
Zuiderbuurt 15
Drachten
Tel. 2352

Op achterzijde hoes, Wiener Symphoniker/Maurice Gendron, 10", Schumann Celloconcert, Philips 836 229 VZ (Nederland, 196?)

Radio v.d. Meulen
Zuiderpromenade 15
Drachten
Tel. (05120) 12352
Alleen platen met gesloten hoes kunnen worden geruild

Op achterzijde hoes, Albert de Klerk, LP, Albert de Klerk speelt Joh. Seb. Bach, CBS 51234 (Nederland, 1982)

Maar liefst vijf stickers stuurde Evert Nijkamp me op van deze elektronicawinkel in Drachten die, getuige de tijdspanne van de verschijningsdata van de verschillende lp's, het lang volgehouden heeft. Ik heb een poging ondernomen ze op chronologische volgorde te plaatsen. De drie bovenste vertonen nogal wat gelijkenis. In ieder geval is de belettering in hetzelfde lettertype met wat kleine nuances in de informatie. Daarna de gehate plakbandsticker, die zoals te zien is de belettering van een volgende sticker op de rol overnam. Tot slot een typische latere sticker in glanzend zilver met zwarte belettering. In de tussentijd van de laatste twee stickers is bovendien de Zuiderbuurt veranderd in Zuiderpromenade. Een naam die aangeeft dat ook Drachten met de tijd meeging. Wat was een stad in de jaren tachtig zonder promenade?

Op Delpher is ook nog een advertentie van een B&O televisie en videorecorder uit de Leeuwarder Courant van 14 mei 1982 terug te vinden. Van der Meulen is een van de vijf Friese zaken waar de koper ter gelegenheid van het WK voetbal dat jaar een gratis voetbal kreeg bij aankoop van het setje. Opvallend is dat er in de advertentie sprake is van de Zuiderbuurtpromenade. Een overgangsnaam??? Momenteel is er geen Zuiderpromenade noch een Zuiderbuurtpromenade, echter wel een Zuiderbuurt. De naamsverandering stuitte schijnbaar nogal op wat weerstand bij de lokale bevolking.

Over de winkel of de eigenaar is op internet helaas niet veel meer te vinden, maar gezien assortiment dat valt af te leiden uit de platen waarop de stickers zaten, is het niet verwonderlijk als de vinylafdeling in de jaren tachtig het loodje heeft gelegd.

Platenzaakstickers #353

Voor gezellig platen kopen?
Ben's Corner
O.Z. Voorburgwal 206
Amsterdam
Tel. (020) 231589

Op voorzijde hoes, Bobby Bland, LP, Call On Me, ABC Duke DL77 (Verenigde Staten, 1974)

Afgaande op de sticker schat ik in dat het hier om een herpersing van de orginele LP uit 1963 gaat. De sticker is ingezonden door Bjorn Graafland van Concerto en de sticker zit precies op de plaats waar het catalogusnummer staat, dus helaas kan ik niet meer achterhalen om welke persing het gaat. De opmaak van de sticker (zwarte letters op een zilverkleurige achtergrond zonder randje of verdere versiering) doet vermoeden dat de sticker ergens uit de jaren zeventig is.

De winkel zat op de hoek (vandaar de toepasselijke naam Ben's Corner) van de Oudezijds Voorburgwal en de Sint Jansstraat, midden op de Wallen.

Bjorn stuurde me nog een tweede sticker, waarop duidelijk wordt dat de winkel was uitgebreid met een coffeeshop.

Ben's Corner Records & Ricky's Coffeeshop
O.Z Voorburgwal 206
Amsterdam
Telefoon 020-231589

Op achterzijde hoes, Drukwerk, LP, Drukwerk, EMI 1A 058-26650 (Nederland, 1981)

De afbeelding van de grammofoon lijkt er nog op te duiden dat de hoofdhandel in platen was, maar de toevoeging van Ricky en zijn coffeeshop lijken er toch ook op te wijzen dat Ben met zijn platen het hoofd niet helemaal boven water kon houden. De combinatie van vinyl en weed/hash kwam nog niet eerder in dit blog voor, dus wat dat betreft is de tweede sticker een primeur. Inmiddels zijn de platen geheel uit het hoekpand verdwenen en zit er een filiaal van The Bulldog, die dezelfde handelswaar als Ricky heeft.

Platenzaakstickers #352

Muziekhandel
De Heikrekel
Nieuwendijk 28
Geldrop
Tel. 040-863391


Op achterkant hoes, Duo De Heikrekels, LP, Elk Moment Dicht Bij Jou, Telstar TSP 16945 L (Nederland, 1979)

Een bewijs dat de klassiek vormgegeven platenzaaksticker het lang volhield, deze inzending van Johan Peels. Peels is bij de lezers van Platenblad bekend als de auteur van de vaste rubriek De omgevallen platenkast. Dit keer heeft hij zijn eigen platenkast eens omgekeerd.

De goudkleurige sticker, met zwarte belettering, in de bekende ronde vorm van de vinyl plaat, bevat naast de naam, adresgegevens en het telefoonnummer van de winkel ook nog een afbeelding van een gitaar. Dat lijkt er op te wijzen dat er in ieder geval aanvankelijk ook muziekinstrumenten verkocht werden.

De combinatie van de naam van de winkel en de lp waar de sticker op zit is geen toevallige. De winkel was eigendom van een van de oprichters van De Heikrekels, Wim van Gennip. Met Duo De Heikrekels begon de formatie aan een tweede leven. Met 'Waarom Heb Jij Mij Laten Staan? beleefde het dansorkest De Heikrekels in 1967 hun grootste hit. Waarschijnlijk heeft Van Gennip het geld dat de single binnenbracht geïnvesteerd in zijn platenzaak in Geldrop. Hij was niet de enige die op dit idee kwam, zoals onder andere blijkt uit de platenzaken van Jan Boezeroen in Steenbergen en Zevenbergen of George Baker in Hoorn.

 De Heikrekels in platenzaak De Heikrekel.

'Waarom? Waarom? Waarom?Waarom staat deze platenzaak er nog niet in?', zo begint Johan Peels de tekst die hij met de sticker leverde. 'Wim van Gennip schreef het nummer Waarom heb jij me laten staan? voor zijn dansorkest de Heikrekels (dat al sinds 1962 bestond). Dankzij Johnny Hoes mochten ze in 1967 een single maken voor zijn Telstar-label en aanvankelijk was het nummer alleen in Brabant en Limburg populair. Door airplay bij de zeezender Veronica haalde het de top 40 met een 6e plaats als hoogste positie maar wel 34 weken lang. Ook in België en Duitsland ("Warum?”) boekte men succes. De platenzaak van Wim van Gennip aan de Nieuwendijk 26 kreeg de toepasselijke naam de Heikrekel. Later heeft Wim samen met hammondorganist Gerry van Houtert nog duo de Heikrekels gevormd en op die lp trof ik de sticker aan.'

Hoe lang de winkel precies bestaan heeft, is Peels niet bekend. Op internet is nog wel terug te vinden dat de dochter van Van Gennip de cd-winkel een tijdlang voortzette. Dat duidt er op dat de winkel in ieder geval in de jaren tachtig nog bestond. De winkel haalde het Eindhovense Dagblad toen een DAFje de winkelpui in reed.

Peels weet nog te melden dat er later een parketzaak in zat. Bij een recente renovatie van het pand kwam een naambord van Platenspecialist te voorschijn. 'Wellicht was de Platenspecialist een vervolg op de Heikrekel? Of verkochten ze daar geen vinyl maar houten platen???', zo besluit Peels zijn stukje.

Platenzaakstickers #351

Muziekhandel Schutte
[Lievevrouwestraat 31]
Bergen op Zoom

Op achterzijde hoes, Ketelby, 7", Auf einem persischen Markt, Imperial IPE 1007 (Nederland, 195?)

Schutte verzekerde zich er van dat, ook al wist de koper de sticker van de hoes te peuteren, er alsnog een teken van de verkoper op bleef zitten. De stempel naast de sticker is identiek aan de sticker en vermeldt slechts de naam van de winkel en plaats van vestiging.

Uit de afbeelding op de sticker valt al op te maken dat Schutte bladmuziek verkocht. De naam van de winkeleigenaar is creatief op een notenbalk geplaatst waarbij de hoofdletter S is omgevormd tot een G-sleutel en de t's doen denken aan op de balk geplaatste noten.

De naam muziekhandel maakt al duidelijk dat je bij Schutte ook voor instrumenten terecht kon. Dat blijkt ook uit onderstaande advertenties die ik vond op de Krantenbank Zeeland.

Bron: Eendrachtbode, 12 oktober 1951

Bron: Provinciale Zeeuwse Courant, 13 november 1969

In beide advertenties staat bovendien het adres van de winkel vermeld. De Lievevrouwestraat was een winkelstraat met diverse horeca en tot begin jaren tachtig ook een bioscoop, Luxor. Een omgeving waar ik aan het eind van mijn middelbareschooltijd regelmatig te vinden was in het café 't Wapen van Engelandt, gelegen naast het pand waar ooit Schutte zat. De winkel was eind jaren zeventig al uit het straatbeeld verdwenen.

De eerste advertentie maakt duidelijk dat gramofoonplaten een wezenlijk onderdeel van het assortiment uit maakten. Specialisatie van Schutte was echter het Philips Philicorda-orgel, blijkt uit de tweede advertentie. Die had de plaats van de accordions ingenomen. De winkel zal vooral een klassiek aanbod op vinyl hebben gehad, al wijst de vermelding van Schutte op het blog van Durecodistributeur Pierre Gouweloos er op dat er ook populaire muziek in het aanbod zat. Van datzelfde blog komt onderstaande foto van het pand, waar inmiddels Erotic Dreams is gevestigd.

Platenzaakstickers #350

Muziek Carmen Nazarski
Platen
Compact Discs
Tramstraat 25
Roggel
Telefoon 04749-1494

Op achterzijde hoes, Muskee, 7", Brother Booze, North Star Records 000 199101 (Nederland, 1991)

Een zeldzaamheid in 1991, een Nederlandse band die een single op vinyl uitbrengt. En dan ook nog met een sticker! En dat in een dorp met ongeveer 4000 inwoners in Midden-Limburg. Geert van der Velden stuurde me de sticker en een verhaaltje van de laatste eigenaar van de winkel, Carmen Nazarski.

De sticker onderscheidt zich in vorm en vormgeving duidelijk van oudere stickers en valt nauwelijks op op de witte achtergrond.

Eduard Nazarski begint in 1961 in zijn woonhuis Muziekhandel Nazarski, een eigen zaak 'met een piano, enkele trommen, gitaren en wellicht een klarinet'. Hij geeft muziekles aan de lokale bevolking. Om meer tijd te hebben voor zijn eigen winkel zet hij zijn voltijdsbaan bij Verschueren orgelbouw om in een parttime baan. 'Tweemaal per week zit de huiskamer vol enthousiaste gitaarleerlingen'. Zijn vrouw Toos typt de songteksten en Eduard voorziet die van akkoorden. Al snel gaat hij ook singles verkopen, 'zoals Jungen komm bald wieder, van Freddy Quinn, Es gibt kein Bier auf Hawaï van Paul Kuhn en natuurlijk Elvis.' Zijn grootste afzet vindt Eduard sr. die eerste jaren bij de kasteleins uit de wijde omtrek. 'Elke week wordt hun jukebox voorzien van nieuwe plaatjes. Toos verzorgt deze afdeling.' Eduard sr. heeft zijn handen vol aan de fanfares, harmonieën en orkesten uit de omgeving. Midden jaren zeventig was hij de enige muziekhandel in Midden-Limburg.

Als de cd in 1987 zijn intrede doet, runt dochter Carmen inmiddels de zaak. 'Éen dorpswinkel met een sociale functie, ontmoetingsplek voor muzikanten ook', zo omschrijft Carmen de winkel treffend. Zij heeft zich, getuige de tekst op de sticker dan inmiddels toegelegd op de verkoop van geluidsdragers. Vinyl is altijd onderdeel van het assortiment gebleven. Op 14 februari 2000 sluit de winkel.

In café Dennenoord in Roggel staat nog steeds een jukebox die door Nazarski van singles werd voorzien en die deels nog steeds de muziek in het café bepalen. Mocht u in de buurt zijn, dan is dat een omweg waard, zo zou in de Michelingids van Limburg moeten staan.


Onderstaande afbeelding van de winkel (hoogstwaarschijnlijk op de bodem van een asbak) is ook afkomstig van de laatste eigenaresse, Carmen Nazarski.

TOEVOEGING 6 MEI 2019

Carmen Nazarski stuurde me onderstaande foto van het keuzemenu van een jukebox, met daarop duidelijk zichtbaar de naamplaatjes die Muziekhandel Nazarski met de singles leverde.

Platenzaakstickers #349

Fonoplaten - HiFi
Valere Dierickx
Gentbrugge

Op achterzijde hoes, Anneke Konings, LP, Tussen Zon En Maan, Elf Provinciën ELF 15.70 (Nederland, 1975)

Een typische jaren zeventig sticker, deze inzending van Dick Doesburg. Dat is vooral te zien aan de gele letters en de vette cursieve vermelding van de eigenaar van de winkel. De naam doet vermoeden dat er naast vinyl ook nog audio-apparatuur verkocht werd. Overal waar de naam van de eigenaar op internet opduikt, wordt echter steevast vermeld dat het om een platenzaak gaat. Onder andere in de biografie van Rocco Granata, Mijn leven. Hij vertelt daarin dat ze bij de platenzaak van Valere Dierickx langs gaan om een carnavalskostuum op te halen. Uit de context valt op te maken dat dat omstreeks 1967-1968 geweest moet zijn. Toen was de platenzaak dus al een begrip in Gent en omstreken.

Rocco vermeldt ook de echtgenote van Valere, Christine. Zij stond achter de toonbank in de winkel. In 2008 overleed zij op 75-jarige leeftijd. Je komt de winkel nog wel in overzichten tegen van winkels, waar ook het adres is terug te vinden: Brusselsesteenweg 453. Als het echtpaar op pensioengerechtigde leeftijd de zaak heeft gesloten zal dat in de jaren negentig zijn geweest. Hij is in ieder geval niet terug te vinden op het overzicht van platenzaken op de website van vinylfrontier.

Daar zijn nog wel twee andere stickers van de winkel te vinden.

Bovenstaande sticker bevat nagenoeg dezelfde informatie als de eerste, met toevoeging van het telefoonnummer.

De tweede sticker vermeldt Records House in plaats van fonoplaten hifi. Dat bevestigt dat we hier met een authentieke platenzaak te maken hebben. Opvallend is dat er een totaal ander telefoonnummer wordt vermeld. Op de winkeloverzichten staat het, inmiddels uitgebreide, nummer van de zwarte sticker vermeld. Op onderstaande afbeelding is nog te zien dat ook deze sticker op een plaat van Elf Provinciën zit. Dat repertoire moet het dus goed gedaan hebben in de winkel van Valere en Christine.

Vreemd genoeg is de sticker die Dick me stuurde niet op de Belgische vinylsite terug te vinden, die heeft hij maar kort gebruikt waarschijnlijk.

Platenzaakstickers #348

Disco Discount
Arnhemsestraat 16 - Amersfoort
Kerkbrink 9 - Hilversum

Op achterzijde hoes, De Twee Pinten, LP, Als ik jou kus: zwaaien en zwieren met De Twee Pinten, Philips 6401 029 (Nederland, 1971)

Of het de bedoeling was weet ik niet, maar het woord disco wordt bij deze keten herhaald, al is het de tweede keer voorzien van het aanhangsel unt. De naam doet vermoeden dat we te maken hebben met een keten die tegen lage prijzen vinyl verkocht. Veel is er niet te vinden over deze over de provincies Noord-Holland en Utrecht verspreide keten. De naam komt voor in een adresboek van Amersfoort uit 1975 onder het kopje HiFi en Stereo App. Dit suggereert dat er ook afspeelapparatuur te koop was. De naam lijkt echter op een echte platenzaak te wijzen. Verderop in het adresboek waar per straat de middenstand wordt weergegeven, is te vinden dat op hetzelfde adres ook de Firma Lico gevestigd is die in electronica handelt. Dat zou de afspeelapparatuur kunnen verklaren.

Meer is er niet over Disco Discount te vinden. Op een foto van het pand in het Eemlandarchief uit 1979 is er een kledingwinkel gevestigd, die in 1980 alweer te huur werd aangeboden. Op een foto uit 1964 is de winkel ook niet terug te vinden. Lang heeft de keten dus niet bestaan, tenzij het filiaal in Hilversum het langer heeft uitgehouden.

In de beeldbank van Gooi en Vecht Historisch is nog een foto van de winkel op de Kerkbrink uit 1971 te vinden.

Erg groot was het filiaal, gevestigd in het meest linkse pand van het blok, niet. Wel wordt duidelijk dat er inderdaad uitsluitend platen verkocht werden. Op een foto uit 1968 van het blok is Disco Discount er nog niet gevestigd. Alles wijst er dus op dat de winkel de eerste helft van de jaren zeventig van de vorige eeuw actief was.

Met dank aan Pierre Gouweloos die me de sticker stuurde.

Platenzaakstickers #347

Muziekhandel Lops
Tel. 85 11 60
Beijerlandselaan 29
Rotterdam

Op voorzijde hoes, Pietje Potent, 7", Brand in het bordeel, OJEE 2156 (Nederland, 1975)

Niet lang nadat ik dit blog begon, kwam ik er achter dat Frits Jonker samen met Flesch Records een boekje had gemaakt met afbeeldingen van platenzaakstickers. Frits heeft zelf ook een blog, waar af en toe vinyl voorbij komt en waar ik deze sticker afplukte. Een sticker die lijkt vormgegeven rondom de afbeelding van een lp.

Zoals uit de naam al duidelijk wordt, hebben we hier te maken met een winkel die muziekinstrumenten en bladmuziek verkocht. Daarmee lijkt vinyl slechts bijzaak, maar de afbeelding op de sticker doet vermoeden dat er toch een redelijk vinylaanbod geweest moet zijn. Lops heeft de winkel van Simonis (platenzaakstickers 35 en 66) overgenomen, zo was al in een reactie bij sticker 66 te lezen. Dat moet ergens eind jaren zestig, begin jaren zeventig geweest zijn. Simonis was een echte platenzaak. Mogelijk heeft Lops de voorraad van Simonis overgenomen en een redelijk aanbod gehouden omdat het een bekend adres voor vinyl was.
Via google wordt je verwezen naar advertenties op marktplaats van orgels. Vinyl bleef echter wel een deel van de inventaris en dus niet alleen de hitparadesingles zoals wel uit de single waar de sticker op zit blijkt. Platenlabel OJEE was, zoals de naam al insinueert, gespecialiseerd in de zogenaamde slijpers met artiesten als Hete Harrie (met en zonder De Vrolijke Trekkers), Johnny Sex, Willem de Wipper en dus ook Pietje Potent. Ook Jan Cremer bracht ooit een single op het label uit. Of er een verband is tussen orgels en dit genre is mij niet duidelijk, maar het zou zo maar kunnen.

Over Lops is verder niets te vinden, wat doet vermoeden dat de winkel geen lang leven beschoren was.