Platenzaaksticker #387

Robbers Muziekhandel
Maandereind 18 - Ede
Uw dealer sinds 1905

Op achterzijde hoes, Flying Burrito Bros, LP, The Gilded Palace Of Sin, A&M Records AMLS 931 (Verenigd Koninkrijk, 1969)

Bij het verwijderen van mijn X account heb ik de platenzaakstickers die me zijn toegestuurd er afgehaald en daar zat ook deze inzending van Hans Dinkelberg. Een voorbeeld van waar de platenzaken ooit begonnen zijn: de muziekhandels die bladmuziek en instrumenten verkochten. Daarnaast hadden zij vaak ook fonografen, wasrollen en muziekschijfjes in het assortiment. Robbers was er daar een van. Begonnen in 1905 hield de winkel het ten tijde van deze sticker uit 1969 al aardig wat jaren vol.

In de beeldbank van het gemeentearchief van Ede is onderstaande foto van de winkel te vinden.

Zoals het opschrift op de gevel en onder de etalage duidelijk maakt is de muziekhandel inmiddels getransformeerd in een heuse platenzaak. Bij inzoomen op het paneel onder de etalage rechts blijkt dat Robbers ook souvenirs in de winkel had. De foto dateert uit 1961.

In de beeldbank komt nog een foto van Robbers voor, helaas ongedateerd.

Het is druk voor de etalage van Robbers, maar dat verhindert niet dat hier onder de linkeretalage nog het woord muziekinstrumenten te ontcijferen is. Op een bepaald moment zijn die dus omgewisseld voor souvenirs.

Op LinkedIn leidt google me naar ene Eddy Robberts, eigenaar van een Ranch Farm in Schotland. Hij blijkt de laatste eigenaar geweest te zijn van de muziekhandel, van 1960 tot en met 1977. Het was een familiebedrijf. Maar hoe zit het met de achternaam?

Een interview met Eddy Robberts in De Zandloper van februari 2015 geeft meer informatie over de winkel. De vader van de Ernst Anton Robbers was banketbakker in Amsterdam maar werd gegrepen door de ontdekking van Thomas Edison. Eerst verkocht hij fonografen en gramofonen in de banketbakkerswinkel, maar al snel begon hij een eigen winkel aan de Leliegracht, met daarin ook een opnamestudio, mogelijk de eerste in Nederland. De zinsnede 'Uw dealer sinds 1905' op de sticker verwijst naar de winkel aan de Leliegracht. Na zijn overlijden in 1923 zet zijn weduwe de winkel nog tien jaar voort, waarbij Ernst Anton helpt. Na zijn diensttijd in Ede vestigt hij zich aldaar en verhuist in 1933 de inventaris van de winkel van zijn ouders naar het Maandereind en begint zijn muziekhuis, een primeur voor Ede. Het verhaal vermeldt ook dat er na de Tweede Wereldoorlog ook souvenirs verkocht werden. Na een eerste verbouwing net na de oorlog waarbij de winkel twee keer zo groot werd, volgde er halverwege de jaren vijftig een tweede waarbij er een platenbar en luistercabines in de winkel kwamen. 

Interieur van Robbers Muziekhandel na de verbouwing halverwege jaren vijftig

Begin jaren zestig werden de grammofoonplaten meer naar voren gehaald, de feestartikelen en souvenirs verdwenen naar een andere winkel die door mevrouw Robbers en een van haar zonen gerund werd. In 1966 overlijdt Ernst Anton op 60-jarige leeftijd en komt Eddy noodgedwongen in het familiebedrijf terecht. Een combinatie van factoren leidde ertoe dat de winkel in 1977 gesloten werd. Zo waren er inmiddels in Ede wel 10 winkels waar je LP's, singles en cassetttes kon kopen en ging de huur van het pand waar de winkel gevestigd was fors omhoog. De ontwikkelingen in de muziekindustrie gingen bovendien zo snel dat dat met verbouwingen niet meer bij te benen was. Het hart van Eddy lag eigenlijk ook niet bij de winkel, maar meer in het buitenleven.

De schrijfwijze van de familienaam heeft waarschijnlijk te maken met een familiekwestie. Officieel heette de familie volgens het geboorteregister Robberts, maar de tak van grootvader Willem liet de t uit de achternaam. Bij zijn verhuizing naar Schotland heeft Eddy de t weer toegevoegd.