Platenzaaksticker #410

Technisch Bureau
ELRES 
Keizerstraat 9
Haarlem
Telefoon 1 27 97

Op achterzijde hoes, Kenny Ball, LP, Kenny Ball's Golden Hits, Pye Golden Guinea Records GGL 0209 (Verenigd Koninkrijk, 1966)

De bekende plakbandsticker, al geloof ik niet dat er eerder een zwarte is geweest. Meestal is de kleurkeuze andersom, bijvoorbeeld zwart op een gele achtergrond, of zwart op rood zoals de vorige sticker.

'Elres is al meer dan 85 jaar een begrip in het centrum van Haarlem', zo is op de website van de winkel te lezen. Dat betekent dat de winkel dus al in 1940 bestond. In de beeldbank van het Noord Hollands Archief is, naast andere foto's, onderstaande foto uit 1988 terug te vinden met daarop de eigenaar, Ed van de Rest, in het interieur van de winkel.

 

Bron: Noord Hollands Archief, collectie De Boer

 

Het ligt voor de hand dat Elres de afkorting is van Elektronica Van de Rest, waarbij de voorvoegsels en de laatste letter van de achternaam zijn weggelaten. Aangezien de winkel in 1988 al meer dan veertig jaar bestond is Ed waarschijnlijk een nazaat van de oprichter van de winkel. Elres was een van de vele elektronicawinkels die naast afspeelapparatuur ook geluidsdragers in het assortiment had. Dat is inmiddels al een tijdje niet meer het geval. Wel worden er nog steeds witgoed en audiovisuele apparatuur verkocht. Hieronder een recente foto van het winkelpand.

 

 

Platenzaaksticker #409

 

La Boîte à Disques
22, Av. Jean Volders
Bruxelles 6
Tel. 37.22.67

Op achterzijde hoes, Charles Aznavour, 7", L'Amour A Fleur De Coeur, Ducretet Thomson 460 V 20001 (Frankrijk, 1963) 

Vorige week in Brussel, dus als het even mogelijk is, gaat er dan een sticker mee terug. Deze vond ik op de vlooienmarkt op het Vossenplein.

De bekende plakbandsticker met duidelijk zichtbaar de rafels aan beide zijden waar hij afgescheurd is.

Op het blog La Boîte à Discques van Philippe Schoepen is de geschiedenis van de winkel terug te vinden. Die heeft niet toevallig dezelfde naam als de winkel van de sticker. Philippe is de zoon van Marie Van Brabant, de eigenaresse van de winkel. Marie had de winkel in de Brusselse wijk Sint-Gillis van 1963 tot 1987 zo is daar te lezen. De winkel bestond daarvoor al vijf jaar. Zij nam hem samen met haar man Camille Schoepen (inderdaad broer van 'Bobbejaan' Schoepen, de zingende cowboy) over. Terwijl haar man voor RCA bleef werken beheerde Marie de winkel. Marie was haar werkzame leven als secretaresse bij RCA begonnen.

Op het blog is ook nog een platenzak van de voorganger en een plastic tas van La Boîte à Disques te vinden. 

 

Een singlehoesje van de winkel voor Marie Van Brabant die overnam. Bron: blog Philippe Schoepen

 

Tasje voor singles uit de tijd dat Marie Van Brabant de winkel had. Bron: blog Philippe Schoepen

Nadat de man van Marie in 1983 stierf heeft ze de zaak nog tot 1987 voortgezet. De concurrentie met de aanbiedingen van de FNAC-winkel kon ze niet meer aan, waarna ze de winkel sloot.

 

Interieur van de winkel. Bron: blog Philippe Schoepen

Platenzaaksticker #408

 

Disco-Hoek N.V.
Brouwersgracht 139
hoek Willemsstraat
Tel. 242612 - Amsterdam

Op achterzijde hoes, Kathleen Ferrier with The London Philharmonic Orchestra, 10", A Recital Of Bach Arias, Decca LW 5083 (Verenigd Koninkrijk, 1954)

Aangezien de sticker niet uit zichzelf bleef plakken was er hulp nodig van een stukje plakband. En dat was goeie, want hij houdt het nog steeds.

Disco-Hoek zat aan het randje van de Jordaan, waar tegenwoordig Espressobar Tazzina zit. Een mooi, hoog hoekpand, met glas in lood in de bovenramen.

Een toepasselijke naam voor een platenzaak die op de hoek van twee straten zit. De winkel komt voor op de website van Peter Haitsma, die beschrijft hoe hij zich zijn vader voorstelt die in Disco-Hoek de platenbakken doorploegt. Dat moet, na enig rekenen, eind jaren 50, geweest zijn. In de beeldbank van de gemeente Amsterdam is beeld terug te vinden uit 1954. Op het moment van de foto zit er een vruchtendrankhandel, maar die was natuurlijk geen lang leven beschoren aan een gracht waar, zoals de naam al zegt, vooral bier werd gebrouwen. Niet veel later zal Disco-Hoek in het pand getrokken zijn.

Op de website van het Jordaanmuseum is wat meer over de winkel terug te vinden. De winkel blijkt van Jantien van Breen en haar vader Henk van Breen geweest te zijn. Op de website is te lezen: 

'In 1958 organiseerde Discohoek in samenwerking met Phonogram optredens van radio- en tv-artiesten op de Willemsstraat. In het album zitten foto’s van: The Fouryo’s, The Leedy Trio, Frans Popti & Eddy Christiani, De Mounties, Duo de Munck, Rita Corita, Ria Verda, Willy Alberti, Dutch Swing Collegeband, Jan Burgers and his New Orleans Syncopators, De Wama’s, Royal Hawaiian Minstrels, The Butterflies, Tom Kelling en The Three Jacksons.'

 

De Dutch Swing College Band in de Willemsstraat. Bron: Fotoalbum Discohoek

Dit soort feesten waren niet ongebruikelijk bij platenzaken in de Jordaan zoals te lezen is bij sticker 229 van De Draaitafel aan de Lindengracht.

Op Facebook is nog meer informatie over de winkel te vinden. Disco-Hoek blijkt niet een pure platenzaak te zijn, maar een radio- en tv-zaak, die ook singles en lp's verkocht. Aanvankelijk was het ook een postorderbedrijf. In 1974 sloot de winkel. Daar is ook onderstaande foto te vinden.

Bron: Stadsarchief Amsterdam

De winkel behoort tot de officiële dealers van His Master's Voice zo is te zijn aan het uithangbord in de Willemsstraat. Rechts naast de toegangsdeur hangen twee rijen met platen. Zowel als lichtbak als op de winkelruit is Discohoek aan elkaar geschreven in tegenstelling tot op de sticker. Er zijn ook twee advertenties van Discohoek uit respectievelijk 1959 en kerst 1960 te zien:

 

Grammofoonplaten kostten in die tijd bij Discohoek slechts fl 1,95, nog net niet 1 euro.

Platenzaaksticker #407

 

Caarels
Choorstraat 30
Utrecht
Tel. 18782

Op achterzijde hoes, Antonio Soler, LP, Sonatas For Harpsichord, Westminster WL 5196 (Verenigde Staten, 1953)

Een cadeautje van Pieter van platenzaak The Lonely Hunter in Leiden, dit oudje uit Utrecht. Zoals te verwachten is die ook te vinden op de website van Plaatzaken die zich beperkt tot Utrecht. Daar is te lezen dat Caarles een elektronicazaak was waar naast onder andere radiotoestellen, grammofoons, koelkasten en feestverlichting ook platen verkocht werden. De winkel was in ieder geval actief tussen 1946 en 1955. In het Utrechts Archief is nog een briefhoofd uit 1946 terug te vinden.

 

Op een foto uit hetzelfde archief uit 1988 is het pand te zien, waar dan inmiddels een winkel van Erich de Gilde, 'gespecialiseerd in exclusief leder en suède' is ingetrokken. Het huisnummer is moeilijk te traceren want zit precies achter de regenpijp aan de rechterkant van het pand.

Platenzaaksticker #406

Fonotape Center
Marine Van Impe
Erembodegem - Terjoden
Tel. 053 - 21.85.36

Op voorzijde hoes, Fats Domino, LP, Rock And Rollin' With Fats Domino, United Artists Records UAS 29297 (Frankrijk, 1978)

Marine Van Impe opereerde in het tijdvak voor de komst van de cd, toen al wel de verkoop van albums op cassettes een vlucht nam. Zo blijkt uit de aanduiding 'Fonotape' in de winkelnaam. Erembodegem is de grootste deelgemeente van het Oost-Vlaamse Aalst, waar de naam Van Impe redelijk vaak voorkomt. Zo is er ook een juweliersfirma die al vier generaties door Van Impe's gerund wordt. Voor het in Aalst opging was Erembodegem een zelfstandige gemeente, waarin ook het dorp Terjoden was ondergebracht.

Wielerliefhebbers zal de naam Van Impe ook bekend voorkomen. Lucien, de kleine van Mere, is ook geboren in de omgeving van Aalst, in het dorp Erpe-Mere. Of het familie van Marine was, heb ik niet kunnen achterhalen. Net zo min als het antwoord op de vraag of de winkel het cd-tijdperk gehaald heeft. Eén ding is echter zeker: in 1978 stond deze heruitgave van de eerste LP van Fats Domino er in de bakken. Ik kwam hem tegen bij Grey Records in Antwerpen, vanwaar hij de Belgische grens overging en in Haarlem terecht kwam.

Platenzaaksticker #405

vander leden
de enige Philips speciaalzaak van de Zaanstreek
Filiaal Krommenie
Heiligeweg 30, tel. 84204

Op achterzijde hoes, Elton John, 7", Levon, DJM 6102 310 (Nederland, 1972)

Een interessante sticker, deze inzending van Hans Dinkelberg. Niet vaak kom je een sticker tegen waarop alleen het filiaal vermeld staat en niet de hoofdwinkel of de andere filialen. Enig speuren op het internet leert al snel dat Van der Leeden een elektronicawinkel begon in Zaandam aan de Zuiddijk op het dubbelpand 76-78. Onderstaande factuur dateert uit 1962.

Bron: Beeldbank archief Zaandam

Op de factuur is rechtsboven een afbeelding van het winkelpand te zien. Het gezin woonde boven de winkel, waar televisietoestellen, radio's en stereo-apparatuur werd verkocht. Onderstaande foto van het winkelpand in Zaandam komt van de website van Europeana. Gezien de vrachtwagen zal die ergens eind jaren zestig genomen zijn. Er is net een fornuis van Ignis afgeleverd bij de winkel.

 

Van der Leden moest in Zaandam concurreren met Tot + Beers (sticker 80). Die hadden ook een filiaal in Krommenie.... aan de Heiligeweg 30. Dat filiaal heeft in ieder geval bestaan tot 1968 en is in 1972 dus in handen van Van der Leeden. Mogelijk had Van der Leeden alleen in het filiaal in Krommenie vinyl in het assortiment.

Op een briefhoofd uit 1970 is te lezen dat de winkel in Zaandam inmiddels is uitgebreid tot nummer 84 en vermeldt tevens het filiaal in Krommenie. Ook heeft de eigenaar bedacht de voorvoegsels van en der aan elkaar te gaan schrijven.

Op 3 maart 2012 sloot Vander Leeden de deuren. Hoogstwaarschijnlijk was het filiaal in Krommenie toen al een tijdje dicht.

Jaarlijst 2024

 

LP’s

1. Tramhaus – The First Exit

2. Warmduscher – Too Cold To Hold

3. Richard Thompson – Ship To Shore

4. The Psych-Fi’s – Can Con

5. Johan – The Great Vacation

6. Mountain Movers – Walking After Dark

7. King King Kings – Can’t Keep From Crying

8. Beachwood Sparks – Across The River Of Stars

9. Van Cooths – A Sunny Day With Clouds

10. Daryll-Ann – Spring

 

Een goed jaar voor de Nederlandse popmuziek, nog nooit eerder bestond de helft van mijn top 10 voor de helft uit Nederlands product. De nummer 1 is zonder twijfel het lp-debuut van Tramhaus. Na 4 singles en een EP verscheen dit jaar dan eindelijk hun eerste langspeler. De energie knalt er vanaf. Lukas Jansen gaat regelmatig vol gas op de zang, stil zitten is er niet bij, zitten is sowieso al een probleem. Het gitaarduo Micha Zaat en Nadya van Osnabrugge vult elkaar perfect aan. Hier valt nog veel van te verwachten. Allereerst een concert in het Patronaat in april.

Ook Johan laat horen nog steeds tot de top van de Nederpop te horen. Met een hoofdrol voor gitarist Robin Berlijn, die ook een deel van de credits voor zijn rekening nam. Het levert een sprankelende plaat op. Op 7 de Amsterdamse King King Kings, zoals de naam al duidelijk maakt heerlijke bluesrock in de stijl van The Red Devils. Zanger/bluesharpist Wiendelt Hooijer steekt Lester Butler regelmatig naar de kroon, terwijl gitaristen Martin Huurdeman en Wim de Jong er lekker op los soleren. Van Cooths is het bandje van pa Marthy Coumans (eigenaar van de Antwerpse platenzaak Grey Records) met zijn dochters Guusje en Dieke. Met instrumentale ondersteuning van onder andere bassist Gerhard Rinsma, gitarist Peter Kroes en drummer Patrick Delabie spelen ze twee kanten vol met catchy songs. Als hekkensluiter de onverwachte terugkeer van Daryll-Ann.

De Londense post-punkers Warmduscher zijn de verrassing van het jaar. Irvine Welsh verzorgt het gesproken intro, waarna de band het overneemt. Post-punk wordt er als label op geplakt, maar de band heeft veel meer in haar mars. Jazz, hiphop en funk passen ook naadloos in het repertoire.

Oudgediende Richard Thompson weet van geen ophouden. Van zijn generatie is hij een van de weinigen en misschien zelfs wel de enige die doorlopend albums van hoge kwaliteit blijft afleveren. Ship To Shore bevat geen minder nummer. Thompson’s gitaar en zang zijn uit duizenden herkenbaar, maar vervelen geen moment. Mountain Movers heeft eenzelfde herkenbaar geluid, maar dan binnen een geheel ander genre. Hypnotiserende melodieën in een slepend ritme dat eindeloos kan voortduren zonder saai te worden. Af en toe doet het denken aan The Velvet Underground.

Begin december verscheen Can Con van The Psych-Fi’s. Nog net op tijd om een plekje in de top 10 te bemachtigen. Jerry Leger en kompanen gaan, zoals de naam al doet vermoeden, op de psychedelische toer. 5 nummers uitgesponnen over twee kanten jammen ze er relaxed op los. Een lekker seventies geluid dankzij de in meerdere nummers aanwezige Hammondsolo’s. De sirene-achtige achtergrondvocalen maken het nog extra verleidelijk.

Ook terug van weggeweest, Beachwood Sparks. Across The River Of Stars biedt het herkenbare West Coastgeluid, waar de band patent op heeft. Een vleugje Byrds, wat Flying Burrito Brothers met af en toe een stevige knauw die aan Neil Young met Crazy Horse doet denken.

 

 

Reissues

1. Neil Young with Crazy Horse – Early Daze

2. Gene Clark – No Other Sessions

3. These Immortal Souls – Get Lost (Don’t Lie)

4. These Immortal Souls – I’m Never Gonna Die Again

5. Humble Pie – Humble Pie

 

Drie platen die niet makkelijk terug te vinden waren, werden in 2024 gelukkig opnieuw uitgebracht en aan de collectie toegevoegd: de twee studioplaten van These Immortal Souls met Rowland S. Howard op gitaar en zang, en de gelijknamige plaat van Humble Pie met de hoes van Aubrey Beardsley.

Neil Young’s archieven bieden elk jaar wel weer wat nieuws wat de moeite waard is. Eerder in 2024 verscheen al Dume met opnames uit de tijd van Zuma. Mooi om alles eens chronologisch volgens de opnamesessies te horen, maar het voegde uiteindelijk niet zo heel veel toe aan Zuma. Op Early Daze zijn opnames te horen van de eerste Crazy Horse uit 1960 met Danny Whitten op zang en gitaar. Veel van de nummers verschenen later in andere versies op verschillende platen, maar op Early Daze zijn de oorspronkelijke opnames te horen. De chemie tussen Young en Crazy Horse, die ook op Everybody Knows This Nowhere, dat in datzelfde jaar verscheen, is te horen, wordt hierop bevestigd.

De No Other Sessions zijn direct aangeschaft na de enthousiaste recensie van Platenbladbaas René van Kaam vorig jaar. Al eerder op cd verschenen in combinatie met de oorspronkelijke uitgave, maar nu alleen de outtakes op dubbel vinyl. Wonderschoon!

 

 

Concerten

1. Robert Plant (27/10/24, Koningin Elizabethzaal, Antwerpen)

2. New Cool Collective (10/1/24, Paradiso, Amsterdam)

3. Johan (23/11/24, Patronaat, Haarlem)

4. Detroit Cobras (28/6/24, Patronaat, Haarlem)

5. Nederlands Blazers Ensemble – American Roots (10/3/24, Phil, Haarlem)

Platenzaaksticker #404

Deniscotheek

Op achterzijde hoes, Shirley Zwerus, 7", In Swing En Sweet, Imperial IPE 5125 (Nederland, 1965)

Denis bedacht een originele naam voor zijn platenzaak in Rotterdam. Waar veel platenzaken de eigenaarsnaam lieten volgen op Discotheek combineerde Denis zijn naam met zijn handelswaar. De vinylschijf in het logo komt bij meer winkels voor en blijft simpel doch herkenbaar voor wat er verkocht wordt. De sticker is aan drie zijden voorzien van ronde perforaties die het afscheuren van de afzonderlijke stickers gemakkelijk maakten. Aan de onderzijde is een gestreepte perforatie, waar nog een stukje van het afgescheurde deel aan vast zit. Dit bevatte de bestelgegevens van de plaat.

Veel is er over Deniscotheek niet te vinden op het internet, maar één hit blijkt voldoende om wat meer over de winkel te weten te komen. Deniscotheek adverteerde in 1976 in de aflevering van 14 november van Stadion Sportnieuws, een blaadje van de supportersvereniging van Feyenoord.

 

Uit de advertentie blijkt dat Deniscotheek onderdeel is van Denis, het Philips-centrum van Rotterdam-Zuid. De winkel zat aan de Groene Hilledijk 173 en bevatte meerdere afdelingen, waaronder dus een vinylafdeling, waar in ieder geval singles werden verkocht. Met het adres erbij is er meer over de winkel te vinden, zoals onderstaande afbeelding van het winkelpand.

Afgaande op de auto's die op de foto staan dateert deze ergens uit de jaren zeventig. Een tijd waarin nog postzegels, sleutelhangers en speldjes verzameld werden. Zo heeft Bert een speldje van Denis, dat te vinden is op zijn verzameling op internet.

In 1982 bestond de winkel nog getuige een advertentie in de Havenloods van 14 oktober dat jaar, waarin op korte termijn een jonge, enthousiaste medewerker wordt gevraagd. De vraag is of die er nog lang gewerkt heeft.