Platenzaakstickers #171

Platencentrum
Barteljorisstraat 29
Haarlem
Tel. 316400

Op achterzijde box, Various Artists, 2 LP box, Jesus Christ Superstar, MCA MAPS 2075/1-2/D (Duitsland, 1970)

Het lijkt wel alsof deze sticker speciaal voor deze plaat is gemaakt. Het paars en geel komen prominent terug in het hoesontwerp van de originele versie van Jesus Christ Superstar met Ian Gillan als Jezus Christus.

De zakelijk informatie is voorzien van een simpele afbeelding van een vinyl lp. Platencentrum is de derde winkel waar vinyl te koop was in Haarlem in dit blog, na eerdere stickers van Hogenbijl en Alphenaar. 

De oudste zoon kocht de plaat gisteren in de Bijna Gratis Markt aan de Haarlemse Zijlstraat na een gezamenlijk bezoek aan de tentoonstelling Haarlem Vinyl Stad in het Historisch Museum Haarlem, gevolgd door een platenwinkeltochtje. Op de tentoonstelling zelf spotte ik nog twee andere stickers, en bij Sounds tikte ik er zelf nog eentje op de kop, maar die zullen tot volgend jaar moeten wachten.

Over het Platencentrum is niets terug te vinden op het internet. Er is in een paar blogs wel sprake van een platenzaak in de Barteljorisstraat. Zo wordt er melding gemaakt van de gelijknamige platenzaak van Karel Pastor en schrijft een ander dat hij boven de platenzaak in de Barteljorisstraat woonde. Nergens wordt het Platencentrum echter bij naam genoemd.

TOEVOEGING 29 NOVEMBER 2024

 

Platencentrum Haarlem
Barteljorisstraat 29 - tel. 316400 / Gen. Cronjestraat 141

Een wat latere versie dan de eerste sticker toen de winkel nog Platencentrum heette zonder de toevoeging Haarlem. Gezien de opmaak schat ik deze sticker ergens in de tweede helft van de jaren zeventig. Ik kwam hem tegen op een site met verschillende stickers. Helaas zonder datering. Ik geloof ik niet dat deze sticker op een plaat zat, maar dat het een losse sticker is. Wederom een originele uitvoering in de vorm van een lp met uitloopgroef en de naam op het label.

Inmiddels heeft Platencentrum Haarlem ook een filiaal bij in de Transvaalwijk in Haarlem Noord. Een korte speurtocht op het Platenplakkerblog leert dat het om de voormalige winkel van Smit & Scherpenhuisen gaat (sticker 336). Het vermoeden dat Smit & Scherpenhuisen ergens in de jaren zeventig gestopt is, klopt dus.

Platenzaakstickers #170

De Troubadour
Kampen - Emmen

Op voorzijde hoes, Steely Dan, LP, Can't Buy A Thrill, ABC Records 28 488 XAT (Nederland, Reissue, 1976)

Een mooie sticker die Hans Dinkelberg me alweer een tijd geleden stuurde. Niet alleen een toepasselijke naam voor een platenzaak als verspreider van muziek, maar ook een bijzondere vorm: niet rechthoekig, niet driehoekig en al helemaal niet rond, maar een onregelmatige vijfhoek.

Bovendien een niet voor de hand liggende combinatie om een winkel met twee filialen te beginnen, waarvan de afstand tussen de filialen zo'n 100 km is. En als klap op de vuurpijl twee plaatsen die nog niet eerder op een sticker vermeld stonden in twee verschillende provincies, respectievelijk Overijssel en Drenthe.

Het filiaal in Kampen bevond zich in de Oudestraat, die in Emmen op de hoek Hoofdstraat-Kolhoopstraat. Beide filialen zijn inmiddels van de aardbodem verdwenen. Bart Lindeboom vermeldt de Troubadour in zijn blog over Kampen. Hij kocht er singles en haalde er wekelijks zijn exemplaar van de Top 40. Het filiaal in Emmen komt voor op de website Emmen.nu in een bespreking van een compilatie van China Crisis door Koos Heeres. De auteur kocht er in de herfst van 1983 zijn eerste LP, Working With Fire And Steel, de tweede van China Crisis.

Platenzaakstickers #169

Hoorns Muziekhuis
Gebr. v. Meurs
Gr. Noord 38 - Tel. 4082

Op voorzijde hoes, Sacha Distel, 7", Adios Amigos, Polydor 24 909 (Duitsland, 1962)

Is er op de sticker nog sprake van een normale spelling van Hoorns, in de telefoongids wordt de winkel van de gebroeders Van Meurs vermeldt als Hoornsch Muziekhuis. Nog immer gevestigd aan de Grote Noord 38, handelt de firma in muziekinstrumenten. In het verleden verkochten ze dus ook singles, zoals gangbaar was in instrumentenwinkels. Het lijkt er op dat de broers het niet eens konden worden over de schrijfwijze want een afbeelding van Google Streetview uit juli 2014 toont Hoorns op de gevel.

Na de winkel van George Baker (sticker 111) is die van de gebroeders Van Meurs de tweede winkel in Hoorn in dit blog.

In het internetarchief van de Vereniging Oudhoorn is nog een advertentie terug te vinden uit 1928.

Hier is nog sprake van slechts één Van Meurs, de vader van de gebroeders? Pa schreef ook al Hoornsch, dus het heeft het er alle schijn van dat de oudste zoon, de schrijfwijze van pa doortrok en een jongere zoon wat meer met de tijd mee ging en hun winkel in de jaren zestig een modernere uitstraling wilden geven door op de sticker Hoorns te zetten. De broers konden het blijkbaar niet eens worden, en bleven ieder star aan hun eigen schrijfwijze vasthouden. Zo is de winkel als Hoornsch inde telefoongids terecht gekomen. Als tegenwicht verzorgde de andere broer het winkelopschrift: Hoorns. Pa was er in ieder geval vroeg bij dat hij in 1928 al adverteerde met Gramophoonhandel.


Dit verhaal krijgt een variant als er een advertentie van N. van Meurs in hetzelfde archief opduikt.

Deze dateert uit 1927 en maakt reclame voor Het Gramafoonhuis (een spelling die ik nog niet eerder tegenkwam). Zou deze N. van Meurs de broer van G. van Meurs uit de eerste advertentie zijn en hebben de broers hun krachten gebundeld aan de Grote Noord 38. Waar G. het nog van een combinatie van muziekartikelen moest hebben, richtte N. zich uitsluitend op platen. Zou G. dan van Hoornsch zijn en N. van Hoorns??

Platenzaakstickers #168

van der Meer
Radio T.V. Grammofoonplatenhandel
Walstraat 62
Vlissingen
Tel. 01164-2177
Beh. Ven. W. van de Grift

Op achterzijde hoes, Miriam Makeba, 7", Pata Pata, Reprise RA 0606 (Duitsland, 1967)

De eerste sticker van een platenzaak in Vlissingen. Walcheren was al vertegenwoordigd met Zeeland Sound en Wagenvoort in Middelburg. Waar beide stickers uit Middelburg een vinylafbeelding in de sticker verwerkt hebben, doet Van der Meer het met minder poespas. Er is wat werk gemaakt van de achternaam, maar dat is het dan ook wel.
Het digitale Zeeuwse krantenarchief levert een advertentie in de Provinciale Zeeuwse Courant van 30 maart 1953 op, waarin de opening van de winkel wordt aangekondigd.

Een goede zet zou je zo denken, een winkel in radio- en electrisch huishoudelijke artikelen, zo vlak na de watersnood. Hetzelfde archief levert een aantal hits op H.J. van der Meer & Zonen op aan het begin van de 20ste eeuw. Het betreft dan een verzekeringsmaatschappij, wellicht komt hier de elektronicawinkel uit voort. Inmiddels is de radio-, elektronica- en platenwinkel van de familie Van der Meer ter ziele. Uit een reeks artikelen van Tom Rentmeester in het Radio Historisch Tijdschrift blijkt het inderdaad om dezelfde Van der Meer te gaan. Het bedrijf was gespecialiseerd in het bouwen van radiotoestellen. Voor de echt-geïnteresseerden is hier de reeks artikelen als pdf te downloaden (57 pagina's). De firma Van der Meer had ook nog een filiaal in Middelburg. Uit hetzelfde document wordt de afkorting beh. ven. duidelijk. De heer W. van de Grift was beherend vennoot en bedrijfsleider in Vlissingen.

Volgens het platenzakenoverzicht in Nederland moet Vlissingen het momenteel zonder platenzaak stellen. Op nummer 191 van de Walstraat heeft een Free Record Shop gezeten, maar die is net als alle andere filialen van de keten inmiddels verdwenen. Voor het dichtstbijzijnde vinyl zijn Vlissingers aangewezen op Spin in Middelburg

LP top 10 1984 in Platenblad

Traditiegetrouw begint lijstjesmaand december met de top 10 van 30 jaar geleden. René van Kaam van Platenblad ontving dit jaar 82 lijstjes, twee meer dan vorig jaar. De gemiddelde leeftijd van de inzenders was ruim 55 jaar. Onder de 82 inzenders was net als in 2013 één vrouw. Kortom alle vooroordelen over platenverzamelaars en lijstjesfetisjisten worden al jarenlang door dit fenomeen bevestigd. Voor wie onderstaand lijstje naar meer smaakt en voor wie benieuwd is naar de eindlijst over 1984, nr. 208 van Platenblad is verkrijgbaar bij de lokale platenboer en de goed gesorteerde tijdschriftenwinkel.

1. The Gun Club – The Las Vegas Story

2. Nick Cave – From Her To Eternity

3. Ini Kamoze – Ini Kamoze

4. Nomads – Temptation Pays Double

5. Claw Boys Claw – Shocking Shades Of

6. Chris D./Divine Horseman – Time Stands Still

7. Echo & The Bunnymen – Ocean Rain

8. The Waterboys – Pagan Place

9. Prince and the Revolution – Purple Rain

10. Dio – The Last In Line

Een heerlijk muziekjaar, 1984, zo bleek de afgelopen weken bij het draaien van een deel van de platen uit dat jaar. Sommige kan ik niet meer aanhoren, zoals U2 en de Simple Minds, maar er bleek opvallend veel gemaakt te zijn, waarvan de houdbaarheidsdatum nog lang niet gepasseerd is. Ook van eigen bodem werd er het nodige in het zwarte vinyl geperst dat de moeite waard was, zoals de eerste officiële uitgave van Blue Murder en de pretpunk van Outrageous. Hier torent de eerste van Claw Claw Boys toch duidelijk bovenuit. Het was nog niet zo makkelijk om er tien uit te kiezen, en dan niet, zoals vorig jaar, vanuit het idee dat het niet meevalt tien platen die hun geheel de moeite van het luisteren waard zijn te kiezen, maar vanuit de luxe dat er teveel goede platen zijn. Uiteindelijk vielen The Dream Syndicate met Medicine Show, Dreamtime van The Cult, Explosions in the Glass Palace van Rain Parade en Brilliant Trees van David Sylvian toch buiten de lijst. 

Vooral de beste plaat was geen makkelijke keuze. De strijd ging tussen Nick Cave en The Gun Club, waarbij de laatste uiteindelijk de eerste plaats opeiste. Wat een heerlijke grotestadsmuziek, waarbij Jeffrey Lee Pierce bijna alle gitaarsolo’s voor zijn rekening nam en Kid Congo Powers de gruizige achtergrond verzorgde. Cave’s solodebuut, bijgestaan door The Bad Seeds, doet hier nauwelijks voor onder en bevat eveneens alleen maar uitschieters. De doorslag gaf uiteindelijk dat er van hem nog meer in het verschiet ligt en The Gun Club met The Las Vegas Story haar meesterwerk aflevert.

Ini Kamoze maakte vooral dankzij de ritmetandem Sly en Robbie een van de beste reggaeplaten. Een plaat zonder poespas die je niet meer loslaat. Temptation Pays Double is de tweede MiniLP van The Nomads. Was de voorganger al wonderschoon, op de tweede lijkt alles op zijn plaats te vallen en dat is een duidelijke stap voorwaarts. Geslaagde covers van Alex Chilton en The Kinks sluiten naadloos aan bij het eigen werk, zoals de instrumentale opener Rat Fink A Boo-Boo en Where The Wolf Bane Blooms. Live kwam het niet helemaal uit de verf, maar gelukkig lukte het in de studio wel.

Chris D. was vooral bekend als producer van eerder werk van The Gun Club, Green on Red en The Dream Syndicate, waarvan diverse leden aan Time Stands Still meewerkten. Vooral de samenzang van Chris D. met Julie Christensen op een aantal nummers is fraai. De vierde LP van Echo & the Bunnymen is wat mij betreft het beste wat de groep maakte. Orkestrale arrangementen gaan prachtig samen met de schurende gitaar van Will Sergeant en de plaat roept regelmatig associaties op met het solowerk van Syd Barrett. De tweede van The Waterboys laat een stijgende lijn zien in vergelijking met het debuut uit 1983. Uitschieters zijn The Thrill Is Gone, Red Army Blues en het titelnummer.

Prince wist op het laatste moment toch nog een plek in de top 10 te veroveren met een plaat waar vooral zijn fabuleuze gitaarwerk in de schijnwerpers staat. Dio sluit gepast de rij met zijn The Last In Line. Ronnie James maakte het zichzelf niet makkelijk. Het titelnummer is zo briljant dat het niet anders kan of de rest valt daarbij in het niet, terwijl het uiteindelijk absoluut geen slechte nummers zijn. Daarmee blijft hij zijn oude werkgever Ritchie Blackmore, die dat jaar met een reünie van Mark II van Deep Purple de gloriedagen weer even deed herleven met Perfect Strangers, toch mooi voor.

 

Platenzaakstickers #167

Radio - Boer
Voorheuvel 85
Zeist
Tel. 14542 - b.g.g. 16801

Op achterzijde hoes, Charles Aznavour, 7", Et Pourtant, Barclay 60438 (Nederland, 1964)

Na twee stickers van Van Wijnen (90 en 108) en eentje van Radio Becker (133), een derde aanlegplaats voor de vinylliefhebber in Zeist. Ook hier betreft het, net als Radio Becker, een winkel in audioapparatuur, die ook plaatjes verkocht. De zogenaamde plakbandsticker, vermeld alleen het hoognodige, al is de toevoeging 'bij geen gehoor' nieuw. Een duidelijk geval van 'de klant is koning'.

Op onderstaande foto van de facebookpagina 'oude foto's uit Zeist' is de Voorheuvel te zien.

De concurrentie was moordend in Zeist. Rechts op de foto een filiaal van de winkelketen Tandy. Tandy was een elektronicaketen die in de jaren zeventig in Nederland begon en in de jaren negentig uit het straatbeeld verdween. Uit de reacties op de foto is op te maken dat Radio Boer door het Tandyfiliaal werd vervangen, die in ieder geval een deel van het personeel overnam. Dat zal dan begin jaren zeventig geweest zijn, zo valt uit de auto's in de straat op te maken.
De arendsoogbezitters kunnen boven de tweede auto links Radio van Eck lezen, een winkel zoals Radio Boer. Daar móet toch ook een sticker van zijn!

Platenzaakstickers #166

Muziekhandel
Phonica
Passage 3
Roosendaal (Noord Brabant)

Op label, Zen, 7", Hair|Aquarius, Philips 334 634 JF (Nederland, 1968)

Na Muziekhandel Timmermans de tweede zelfstandige winkel in Roosendaal met een sticker in dit blog, naast filialen van (West-)Brabantse winkelketens als MU2000 (sticker 20 en 58) en Van Boxtel.

Net als Timmermans was Phonica een winkel waar de Roosendaalse jeugd behalve voor singles en lp's, terecht kon voor gitaren en versterkers. Winkeleigenaar Fred Hilberink startte de winkel begin jaren zestig in de toen nieuwe 'Beens' passage. Hilberink was zelf lid van het lokale dansorkest The Caldonians, waarin hij de gitaar en zang voor zijn rekening nam. Het dansorkest was in een 'kleine bezetting' een van de baanbrekers voor de rock & roll in Roosendaal. Fred Hilberink was bovendien met zijn gitaarlessen voor een deel verantwoordelijk voor de verdere aanwas van Roosendaalse bandjes. Meer over Hilberink en de Rock & Roll-scene in Roosendaal is te lezen in het Westbrabantse Rock & Roll archief.


Onderstaande foto van The Instigators is in april 1966 voor de winkel van Fred Hilberink genomen.

Het Westbrabantse Westpoint.nl biedt meer informatie over de muziekscene en platenzaken in de regio.

Platenzaakstickers #165

Boek- en platencorner
Harmen
Winkelcentrum "De Stient"
Volendam
Tel. 66554

Op achterzijde hoes, Cocteau Twins, LP, Treasure, 4AD CAD 412 (Verenigd Koninkrijk, 1984)

Waar voetballers na hun carrière een sigarenwinkel begonnen, hielden veel artiesten er een platenzaak op na. De bekendste uit dit blog zijn die van George Baker en het Utrechtse imperium van Max van Praag. De eigenaar van de Boek- en platencorner in Volendam was dan zelf niet echt een BN-er, een bekende Volendammer was hij zeker. Harmen Veerman was al op zijn dertiende actief in de Teddyboys en genoot later enige faam met de band Left Side, die tussen 1968 en 1976 actief was en een aantal singles uitbracht. In de daarop volgende jaren voegde hij daar nog een aantal singles onder zijn eigen naam aan toe. Zover als zijn broer Cees heeft hij het echter nooit geschopt. Na zijn actieve loopbaan, ging hij in 1980 verder aan de verkoopzijde. Samen met zijn vrouw Agnes bestierde hij 31 jaar de platen- en boekwinkel in het winkelcentrum "De Stient".
De connectie tussen de band van Cees, The Cats, en Harmen is duidelijk terug te vinden in de sticker, die collega Zeem mij onlangs onder de neus wreef. Daar is een poes met een koptelefoon op afgebeeld. De oorsprong hiervan is dezelfde als de bandnaam The Cats. De familie Veerman stond in Volendam bekend als "Poes".
Dat Harmen een breed assortiment had, moge blijken uit de LP waar de sticker op zat. Daarnaast verkochten Harmen en Agnes ook boeken en tijdschriften en waren daarmee een geduchte concurrent van Boek- en Platenshop Sombroek aan de Havenstraat (sticker 23 en 62).
De winkel van Harmen en Agnes Veerman sloot in mei 2011. Op een Volendamse nieuwssite is nog een stukje over de sluiting te vinden. Tegenwoordig is Ten B Jeans & Fashion aan De Stient 11 te vinden.

Platenzaakstickers #164

Muziekhandel Knoop
Oldenzaalsestraat 17
Enschede
Tel. 324407

Op label, Normaal, 7", Oerend Hard, Killroy KR 2422 (Nederland, 1977)

Na er achter gekomen te zijn, dat George Blok van nr. 158 zijn bestickering niet tot het hoesje beperkte, maar ook het label van een plakker voorzag, ben ik mijn singlecollectie nog een keer aan het doornemen op labelstickers. Dit is de eerste sticker die deze zoektocht opleverde.
Ook hier een goud met zwart gecombineerde sticker op een semi-nonchalant gekartelde sticker. Een soort standaard voor de labelsticker?
De tweede sticker uit Enschede, na het Enschedese filiaal van sticker 79 van Studio Fox, dat zijn oorsprong in Hengelo had. Een zaak die alle dalen in de platenhandel heeft overleefd, is de eerste gedachte als ik de naam op Google intik en de resultaten zie, zij het op een ander adres. Als adres voor Knoop Muziekhandel wordt op alle vindplaatsen Noorderhagen 80 genoemd. De laatste 6 cijfers van het telefoonnummer zijn hetzelfde gebleven. Ook het assortiment bevat nog steeds vinyl, afgaande op de classificatie 'cd's, cassettes en platen' op een van de Googleresultaten. Op de website van de officiële telefoongids is echter geen vermelding te vinden. Na wat verder speurwerk blijkt de firma Knoop inmiddels uitgeschreven uit de Kamer van Koophandel.Op 7 mei 2010 bestond de winkel nog getuige onderstaande brandmelding op twitter.

Hopelijk betekende dit niet het einde van de winkel, het pand staat er in ieder geval nog. Momenteel zit op Noorderhagen 80 Kiosk Het Hoekje, een tabakswinkel.

TOEVOEGING 10 MEI 2018

Muziekhandel
J. Knoop Jr.
C.F. Klaarstraat 16
Enschede

Op label, Sjakie Schram, 7", Glaasje op ... Laat je rijden, Artone OS 25.338 (Nederland, 1966)

Een voorganger van de eerder afgebeelde sticker, deze klassieker, mooi in de kleur van het label waar hij op zit. De firma Knoop was niet van de rechthoekige stickers, zo valt af te leiden uit de twee stickers. Deze is met rondingen aan de boven- en onderkant. Ook had de familie Knoop iets reislustigs. Was hierboven al sprake van verschillende adressen, op deze voorganger was de muziekhandel nog gevestigd aan de C.F. Klaarstraat. Bij voortzetting van het familiebedrijf door een van de kinderen is de voorletter van de stichter en de toevoeging Jr. verdwenen.

 

TOEVOEGING 18 JANUARI 2022

 

Muziekhandel Knoop
Haverstraatpassage
Hoek Noorderhagen
Enschede
Tel. 324407

Op label, Trio, 7", Da Da I Don't Love You You Don't Love Me Aha Aha Aha, Mercury

6005 210 (Nederland, 1982)

De eigenaar van Muziekhandel Knoop had, getuige de drie stickers van de winkel, een duidelijke voorkeur voor het label als plaats van zijn stickers. Ook deze, vooralsnog meest recente, sticker is strategisch op het label geplakt. Hans Dinkelberg stuurde me deze sticker, waarmee de verhuisperikelen van deze Enschedese muziekhandel ook gestaafd zijn door stickers. Dit is het adres waarop in de eerste post sprake is van brand.

TOEVOEGING 28 JANUARI 2024

Muziekhandel Knoop
Oldenzaalsestraat 17
Enschede - Tel. 24407

Op achterzijde hoes, Budhi, 7", Embryo, Polydor S 1228 (Nederland, 1967)

Chronologisch de tweede sticker van Muziekhandel Knoop, deze inzending van Jeroen Jongeneel. Een wel erg kale sticker en dat zijn we niet gewend van Knoop. Deze sticker is net na de naamswijziging (voorletter en jr zijn verdwenen). Met een nieuwe naam ook een nieuw adres, van de C.F. Klaarstraat naar de Oldenzaalsestraat en daar zat de winkel in 1977 nog, zoals te lezen is op de eerste sticker.

Platenzaakstickers #163

Beldisc
Frank Craeybeckxlaan 70
Deurne
(België)

Op achterzijde hoes, Paul Kelly, LP, Dirt, Warner Bros. Records BS 2605 (Verenigde Staten, 1972)

In het Antwerpse Coffee & Vinyl kocht Kees van Schoten deze lp van Paul Kelly met daarop een sticker van de winkel uit het Antwerpse stadsdistrict Deurne waar de plaat oorspronkelijk verkocht werd. Beldisc nam geen genoegen met een simpele sticker, maar heeft er een afbeelding van een ouderwetse naald aan een mooi gevormde arm aan toegevoegd. Of is er in de naaldhouder ook een vinylplaat te herkennen? Over de platenzaak Beldisc, die getuige de plaat van Paul Kelly, uit de VS geïmporteerd vinyl in het assortiment had, is op het internet niets te vinden, behalve dat op het adres nu bloemenwinkel Carisma gevestigd is.

De plaat bevat nog een sticker.

De S.D.R.M. (Société pour l'administration du droit de reproduction mécanique) is de Franse auteursrechtenorganisatie. Kennelijk is de plaat dus vanuit de VS via Frankrijk in Vlaanderen terecht gekomen. Echt goed plakte de sticker niet, aangezien een nijvere douanier er een plakbandje overheen heeft geplakt om hem op zijn plaats te houden.

Platenzaakstickers #162

Phonobar
Gerrit de Jonge & Zonen
Oranjestraat 2
Axel
Tel (01155) 565

Op achterzijde hoes The Golden Ear-rings, 7", That Day, International Polydor Production 421 023 (Nederland, 1965)

Amanda Brandellero leverde met deze sticker een nieuwe toevoeging aan de platenwinkel, de grammofoonplatenhuis en de discobar. De phonobar van Gerrit de Jonge & Zonen ging in Axel de concurrentie aan met de firma Koster Dey van stickers 40 en 130. In tegenstelling tot Koster Dey die het moesten hebben van muziekinstrumenten, had Gerrit de Jonge een elektronicawinkel. Van een echt winkelpand is geen sprake, getuige onderstaande foto. De familie hield zich schijnbaar op de eerste verdieping op terwijl de begane grond plaats bood voor de zakelijke activiteiten van Gerrit en zijn zonen (die mogelijk rechts op onderstaande foto te zien zijn).

Niets aan de buitenkant doet vermoeden dat hier ook nog een oergezellige phonobar is ondergebracht, waar de jongeren van Axel hun opruiende muziek op vinyl aan konden schaffen.

Eén aanblik maakt direct duidelijk dat hier met recht van een bar gesproken kan worden, inclusief bijbehorende krukken. De tap is vervangen door drie keer twee luisterhoorns, eentje voor rechts en eentje voor links. Op de onderste twee rijen langs de muur staan singles, daarboven lp's. Direct links van de bar zijn nog een paar bakken met singles te onderscheiden, de singles die inmiddels uit de hitparade waren verdwenen of de tips??

Gerrit de Jonge is nog steeds actief, getuige het telefoonboek. Waarschijnlijk betreft het een zoon van de oude Gerrit die wellicht zelf nog op nummer 2 woont maar het zakelijke gedeelte naar de overkant van de straat op nummer 5 heeft verplaatst. Hij is samen met compagnon Van Cadsand hofleverancier van Bang & Olufsen en zit dus nog steeds op het oorspronkelijke werkterrein van het familiebedrijf. Er is daarnaast een Gerrit de Jonge Techniek BV die hetzelfde logo als de winkel in Axel voert en vestigingen in Terneuzen en Goes kent. Dit bedrijf heeft ook een website, waar helaas bij het kopje Over ons een geschiedenis van het bedrijf ontbreekt en ook geen verwijzing naar de vestiging in Axel staat, hoewel de telefoongids nog wel een vermelding op de techniek bv geeft. Zouden de zonen ieder huns weegs zijn gegaan, waarbij de een zich in audio-visuele apparatuur heeft gespecialiseerd en de ander in techniek?

Disque de surprise #9 C'est la vie, Lily

In 1969 verscheen de single Can You Dance To It? van Cat Mother and the All-Night Newsboys. De single was getrokken van het debuutalbum van de band. De band bracht in totaal vier albums uit en werd in 1977 ontbonden. Jimi Hendrix-adepten zal de plaat bekend voor komen omdat Hendrix mede-producer van de plaat was  (al was daar schijnbaar weinig van te horen). Hier gaat het om de b-kant van de single: Marie, een compositie van bandleden Charlie Chin en Bob Smith.

De Franstalige cover dateert van 1970 en werd door Pierre Delanoë van een passende Franse tekst voorzien. Dassin blikt terug op het leven van Lily, die oud is en op straat slaapt, maar vroeger door de straten danste, bloemen plukte en met de soldaten flirtte. In het eerste couplet is ze nog een kind, in het laatste nadert het einde. Delanoë volgde de oorspronkelijke tekst trouw waarbij Marie, een toch niet onbekende Franse voornaam, vervangen werd door Lily. De toevoeging aan de titel, C'est la vie, lijkt te wijzen op een zekere berusting, zo is het leven nu eenmaal. Opvallend verschil met de oorspronkelijke versie is dat Dassin Lily aanspreekt, waar Cat Mother c.s. de luisteraar aanspreekt ('Have you seen Marie?'). Een ander verschil is de muzikale begeleiding. Waar die bij Dassin geen uitschieters kent, werkt de oorspronkelijke versie langzaam naar een climax op driekwart van het nummer toe als Marie volwassen is en de soldaten niet alleen maar toelacht, zoals ze als kind deed, maar ook verleidt. Aan het einde gaat het tempo omlaag als Marie op leeftijd is en in kapotte kleren door de straten zwerft.

Pierre Delanoë was een ware tekstfabriek. Hij vertaalde niet alleen veel Engelstalige hits maar heeft minstens evenveel oorspronkelijke Franse teksten op zijn naam staan. Zo schreef hij nummers voor Gilbert Bécaud en Dalida. Als vertaler is hij voor een groot deel verantwoordelijk voor de Franse successen van Petula Clark. Een aantal van zijn oorspronkelijke Franse teksten is in het Engels vertaald en leverde succesnummers op voor de Everly Brothers (Let It Be Me) en Elvis Presley (What Now My Love, op Aloha from Hawai).  In de internet database Discogs stonden op het moment van schrijven 2312 door hem oorspronkelijke en vertaalde teksten.

Platenzaakstickers #161

Correct
Radio - Televisie - Hi-Fi
Video - Grammofoonplaten
Waar service wet is
Bergweg 110
Rotterdam Noord
Tel. 010 671133*

Op voorzijde hoes Tonny Eyk, LP, Een avondje thuis met Tonny Eyk, Decca (Nederland, 1978)

De firma Correct werd in 1940 opgericht en breidde zich na de oorlog gestaag uit in Rotterdam Noord, zo valt de lezen op 'wie zijn we' op de website. In 1971 werd een oude bioscoop, het Victoria Theater, gekocht om alle filialen onder een dak samen te brengen aan de Bergweg. Na een grondige verbouwing opende de winkel op 29 januari 1973 de deuren. In 1987 werd een nieuw filiaal aan de Ceintuurbaan tegenover het Radiomuseum in Rotterdam Noord geopend voor zakelijke electronica. Het filiaal aan de Bergweg richtte zich op de electronica voor thuis.
De sticker die Fons Moers instuurde dateert nog uit de tijd dat alle bedrijvigheid aan de Bergweg plaatsvond. Inmiddels zijn de activiteiten van de Bergweg overgeheveld naar de Ceintuurbaan. Het bedrijf is nog steeds in handen van de familie De Jong, inmiddels is de oudste kleinzoon de eigenaar.
In 1957 kende Correct nog een afzonderlijk platenwinkel 'waar bakvissen en jongeren terecht konden voor de platenprimeurs uit de "Top of Flop" van Herman Stok': de Correct platenpijp aan de Zaagmolenstraat 102.
Correct kende meerder slogans dan die op de sticker, zoals 'Als Correct het niet heeft, vergeet het dan maar'. Wat vinyl betreft gaat dat nog steeds op, getuige de aparte afdeling Muziek op vinyl, al heb ik het vermoeden dat de Platenpijp een groter aanbod had.

Op de sticker is duidelijk een asterisk zichtbaar achter het telefoonnummer, een verklaring hierbij is echter niet op de sticker te vinden. ???

Platenzaakstickers #160

Strang
Den Helder

Op label Harry Belafonte with Bob Corman's Orchestra and Chorus, 7", Cocoanut Woman, RCA 47-6885 (Duitsland, 1957)

Een tweede sticker van Strang, na 106. Is hier sprake van een Helders fenomeen? Nadat bij sticker 158 van de zaak van George Blok behalve op het hoesje ook een sticker op het label bleek te staan, zijn ze in het geval van Strang over twee plaatjes verspreid, die wonderwel uit hetzelfde jaar zijn. De overeenkomst is dat hoessticker van Strang (106) net als die van Blok op wit papier uitgebreide informatie over de winkel geeft, terwijl die op het label alleen naam en plaats vermeldt. Waar Blok gouden letters op een zwarte ondergrond heeft, kiest Strang voor het tegenovergestelde. Je moet je tenslotte onderscheiden van de concurrentie zal een van de twee gedacht hebben. Het kan bijna niet anders of ook Selbach heeft een labelsticker, maar helaas niet op de single van Wilma.
Dit stelt me wel voor de uitdaging om nadat ik alle hoesjes in mijn collectie heb doorgeploegd op zoek naar platenzaakstickers, nu ook de inhoud van die hoesjes aan een nader onderzoek te onderwerpen.

Platenzaakstickers #159

Het Platencentrum van Rotterdam
Oudshoorn
Meent 22 (hoek Botersloot)
Telediscoservice
Telefoon 121363
Hi-Fi, Radio en Televisie
Stereo

Op achterzijde hoes Art Blakey's Jazz Messengers, LP, Olympia Concert, Fontana 680 202 TL (Nederland, 1960)

De vijfde sticker die Jeroen van de Beek aan dit blog bijdraagt, is er eentje met een unieke dienst: de telediscoservice. Het gebeurt niet vaak, maar Google levert geen enkele hit op bij het intypen van de term en ook de Dikke Van Dale blijft het antwoord schuldig. Dan maar terugvallen op het ouderwetse logische nadenken. Een verband met het telefoonnummer ligt voor de hand, aangezien ze bij elkaar in apart stukje staan. Maar de vraag blijft natuurlijk wat er dan gebeurde als je (010-)121363 draaide. Kreeg je een bepaald nummer te horen, een soort alarmschijf of tip van de week, of een reeks nummers en was het dus een discotheek per telefoon of kon je telefonisch platen bestellen? Twee totaal verschillende diensten, waarvan de eerste me unieker lijkt dan de tweede. Telefonisch platen bestellen kan ten slotte bij elke winkel met een telefoonnummer. Ik neig naar mijn allereerste inval, want zie nog niet zo snel voor me hoe er met de hoorn op de kast of bungelend aan de telefoon gedanst kon worden. Zeker wanneer het toestel, zoals in mijn ouderlijke woning, in de hal aan de muur hing. Mochten er oud-klanten van Oudshoorn dit blog bezoeken, laat dan aub een berichtje achter over de telediscoservice, want alhoewel Oudshoorn volgens de eigen sticker Het platencentrum van Rotterdam was is er op het internet over de winkel niets terug te vinden. Wel weet Jeroen van de Beek nog te melden dat op Meent 22a weer een platenzaak zit, Songs for sale. Helaas is op de website van de winkel niets over de voorganger op die locatie te vinden.

 

TOEVOEGING 8 DECEMBER 2024

Het platencentrum van Rotterdam
Oudshoorn
Meent 22 (hoek Botersloot)
Telefoon 121363
Hi-Fi, Radio en Televisie, Stereo

Op achterzijde Peter Kreuder, 7", Im Leben Geht Alles Vorüber, Elite Special 45-EPA-1380 (Zwitserland, 195?)

Een bijna identieke tekst als op de latere sticker, alleen is hier nog geen sprake van de zogenaamde telediscoservice. Rechtsonder is bij beide stickers een deel van een stempel van een letter te zien. Bij de eerste sticker zou dat een V of X kunnen zijn bij deze een H of U. Het zou een genre-aanduiding kunnen zijn of iets te maken kunnen hebben met het afscheurbare deel waar bestelgegevens stonden.

Platenzaakstickers #158

Grammofoonplaten-speciaalzaak
George Blok
Hippolytushoef
Nieuwstraat 38
Den Helder
Keizerstraat 65
Telefoon 13808

Op achterzijde hoes Vader Abraham, 7", Bedankt lieve ouders, Elf Provinciën 68.03-G (Nederland, 1973)

En....

George Blok

Den Helder

Op label van dezelfde single

Alweer een primeur in het platenzaakstickerblog. Deze keer betreft het twee verschillende stickers van dezelfde winkel op een single: de ene op de hoes, de andere op het label. De heer Blok was niet voor één gat te vangen. Probeer bij hem geen single van een andere winkel in het hoesje van zijn winkel te ruilen, want alle vinyl is ook nog eens op het label gestickerd. Of beschikte de firma Blok nog over de nodige stickers uit de tijd dat het filiaal in Hippolytushoef nog geen realiteit was?

Duidelijk is dat de sticker op het label (jaren zestig?) ouder is dan die op de hoes (jaren zeventig). Is de naam op het label nog in zwierige krulletters weergegeven en de plaats helder en zakelijk in kapitalen, op de hoes is al sprake van een zekere neutraliteit wat vormgeving betreft: simpel rechthoekig en alles in hetzelfde lettertype.

Na Selbach (sticker 5) en Strang (sticker 106), is George Blok de derde winkel in Den Helder waar de muziekliefhebber terecht kon voor vinyl. Blok was een begrip in Den Helder, getuige de meldingen op het internet van klanten die er hun eerste single kochten. De winkel is binnen Den Helder minstens een keer verhuisd, van de Keizerstraat naar de Wezenstraat 60. De sticker op het label wijst er bovendien op dat het filiaal in Hippolytushoef op een later moment is toegevoegd aan het imperium Blok.

Rechts op deze oude ansichtkaart is de firma Blok te zien bij het zwarte Philipsuithangbord, derde winkel van onder.

TOEVOEGING 10 JANUARI 2018

George Blok
Den Helder

Op achterzijde hoes, Klaatu, LP, Sir Army Suit, Capitol Records 5C 062 - 85596 (Nederland, 1978)

Deze sticker, die Roel Kramer me toestuurde, bewijst dat Blok ook in 1978 nog actief was. Ook deze plaat werd twee keer bestickerd door de heer Blok, deze keer alle twee achterop de hoes. Naast bovenstaande sticker was er ook een sticker zoals de allereerste in deze post op geplakt. Schijnbaar gebruikte Blok die stickers voor zijn administratie, aangezien ze voorzien zijn van een kartelrand en het deel met de bestelgegevens is afgescheurd. De andere stickers waren dan bedoeld als reclame voor de winkel.

Platenzaakstickers #157

Jarko de Boef
Piano - Muziekhandel
Stemmen en repareren
Wageningen Tel. 2930
Ede Tel. 9701

Op achterzijde hoes Georges Brassens, 7", La Complainte des Filles de Joie, Philips Medium 432.815 BE (Frankrijk, 1962)

Klein maar fijn, deze sticker van de winkels van Jarko de Boef. Zakelijkheid is troef, geen enkele versiering, de afgesneden hoekjes daargelaten. Een andere, oudere sticker wijst uit dat de heer De Boef vanuit Wageningen begon aan zijn verovering van de wereld. Te beginnen in Ede, waar hij de concurrentie aan kon gaan met muziekhandel Pols van sticker 46.

In het Utrechts Archief is de geboorteakte van de winkeleigenaar te vinden en die wijst uit dat hij bij verschijning van de EP van Georges Brassens nog negen jaar verwijderd was van zijn pensioen. Het mag toch vooruitstrevend genoemd worden dat de firma De Boer een titel als 'Het klaaglied van de meisjes van plezier' in het assortiment had in een bijbelvaste omgeving als die van Wageningen en Ede. Misschien hebben we hier wel te maken met de man op wie Wim T. Schippers het personage van pianostemmer Jan Vos baseerde?

Platenzaakstickers #156

De Discus
Oudkerkhof 45
Utrecht
Tel. 15070

Op achterzijde hoes, Charles Trenet, 7", Je Chante, Columbia ESRF 1060 (Frankrijk, 1956)

Een klassieker in alle opzichten. Allereerst een oudje onder de stickers. Daarnaast is alles aan de sticker klassiek: de naam van de winkel, de afbeelding van de naar oud-Grieks voorbeeld getekende discuswerper en dat alles verwerkt in de vorm van een vinylen plaat. Kortom, de oersticker!

Van de winkel kwam al eerder een sticker op dit blog voor, namelijk nummer 76. Daar wordt ook al melding gemaakt van het onvolprezen overzicht van verdwenen Utrechtse platenzaken van Hans Dinkelberg. Daarin valt te lezen dat De Discus in de jaren dertig van de vorige eeuw begon op Janskerkhof en uiteindelijk via Oudkerkhof op de Minrebroederstraat terecht kwam. Inmiddels is de winkel op het kerkhof der platenzaken terecht gekomen. Een wederopstanding is nooit uitgesloten, hopelijk nog voor het einde der tijden.

De twitteraccount ZowasUtrecht postte onderstaande foto uit 1964, waarop de winkel aan de Minrebroederstraat voor degenen met haviksogen onder ons uiterst links zichtbaar is.

Platenzaakstickers #155

Art Radiophonique
F. Lamadon
Agent Exclusif de Liberty Music Shops N.Y. Lincoln U.S.A.
Paris, 31, Rue Marbeuf - Bal. 07 59

Op achterzijde hoes, Bande Originale du Film de Jacques Tati Mon Oncle, 7", Fontana 460.565 (Frankrijk, 1958)

De eerste keer dat een titel terugkomt in dit blog. De eerdere inzending van Jeroen van de Beek (sticker 147) bracht me bij deze sticker bij de beschrijving van deze single op Discogs. De firma Lamadon kon zich er op voorstaan importeur te zijn van het gerenommeerde label Liberty Music Shops. Zoals op Wikipedia is te lezen: 'Liberty Music Shops was a New York business that specialized in sophisticated music for sophisticated customers'. Begonnen als winkel met drie filialen in New York, startte de eigenaar in 1933 zijn eigen label.
Art Radiophonique is een vooruitstrevende term voor radio als achtste kunstvorm, al zal de populaire muziek daar waarschijnlijk niet onder gevallen hebben. Het betreft het verspreiden van kunstzinnige vormen via de radio en dat hoeft dus nog niet eens per se muziek te zijn. Bij Lamadon viel daar in ieder geval wel de soundtrack van Jacques Tati's Mon Oncle onder.

 

Het meest intrigerende aan de sticker is de vermelding na het adres: BAL. Vanwege de punt doet het vermoeden dat het een afkorting is, maar waarvan??? De cijfers er achter lijken te duiden op een telefoonnummer. Of zou het weer iets typisch Frans zijn, een Franse versie van de telefoon, zoals ze ook hun eigen internet kenden: minitel.

Platenzaakstickers #154

Au Ménestrel
Maison Raoul Vidal
12, Rue Nolly
Casablanca
Tel. 251-53

Op label Lucienne Delyle, 7", Le Rififi, Pathé 45 G 1082 (Frankrijk, 1955)

De tweede Afrikaanse sticker, na La Disquerie in Dakar, is een inzending van Fons Moers. Veel is er niet te vinden over deze winkel met de toepasselijke naam De minstreel, behalve dat er ook een blauw exemplaar van de sticker bestaat (bron). Deze blauwe variant is waarschijnlijk nog wat ouder. De letters van Au Ménestrel zijn verschillend en waar in de blauwe het telefoonnummer in het vinyl is opgenomen, staat die er in de rode variant naast. Of zou dit het verschil zijn tussen een sticker op een 7" en een 10"???

De naam Maison Raoul Vidal lijkt er op te wijzen dat het een filiaal van de Parijse winkel van Raoul Vidal betreft. Een hommagepagina aan verdwenen Franse platenzaken levert drie hits op op de naam Raoul Vidal, waaronder een gouden imprint op een plastic hoes waarbij de achternaam net als bij deze sticker in hoofdletters is gedrukt.

Platenzaakstickers #153

Télévision T.S.F.
V. Léopoldoff
Disques
Tel. 19
Décazeville

Op voorzijde hoes, Dalida, 7", Ciao ciao bambino (piove), Barclay 70 230 (Frankrijk, 1959)

Zoals gebruikelijk wordt de zomervakantie afgesloten met een sticker uit het vakantieland, dat zoals gebruikelijk Frankrijk is. Op een rommelmarkt in Agnac in de Midi-Pyrenées, waar zo'n tien lokale bewoners hun overbodige spullen verkochten, lag een stapel singles met een aantal exemplaren met bovenstaande sticker. Ik koos voor Dalida en nam ook nog een jonge Aznavour en Le Gorille van Brassens mee. De laatste twee helaas zonder sticker.
Décazeville is een oude mijnstad iets ten zuiden van Agnac in het noorden van Aveyron. In 1959 hadden kennelijk nog geen honderd bewoners een telefoonaansluiting, maar V. Léopoldoff was er een van, als electronicawinkel moet je tenslotte met de ontwikkelingen mee gaan! De naam Léopoldoff komt ook tegenwoordig nog voor in Décazeville, maar is niet meer gekoppeld aan een televisie- en audiowinkel.
Oorspronkelijk is de sticker doorzichtig geweest, maar inmiddels is de lijm door ouderdom verkleurd naar lichtbruin en is het oorspronkelijke effect verdwenen. De afkorting T.S.F. staat voor Téléphonie sans fil, een soort draadloze radio-ontvangst die zijn hoogtijdagen in de jaren vijftig kende. Gezien de volgorde op de sticker was vinyl niet de hoofdzaak in de winkel, maar vloeide het voort uit het aanbod van apparatuur.

Platenzaakstickers #152

Duyvené & Remmers n.v.
d&r
Óók bij ú in de buurt

Ferd. Bolstraat 33-43 Tel.730444
1e van Swindenstraat 47-53 Tel. 50686-51616
Amstelveenseweg 186-190 Tel. 790764
Nassaukade 379 Tel. 81378
Damrak 25 Tel. 65628
Osdorpplein 27-29 Tel. 193332

Op binnenzijde hoes Petula Clark, 7", This Is My Song (Uit de film "A Countess from Hong Kong), Disques Vogue HV 2089 (Nederland, 1966)

Nummertje drie van Duyvené & Remmers, na platenzaakstickers 7 en 55. De winkelbediende heeft er werk van gemaakt om deze sticker aan de binnenzijde van de hoes te plakken. Alhoewel het een in die jaren gebruikelijke open picture sleeve is, die niet aan de zijkanten vast gelijmd is, moest hij of zij de hoes openklappen om de sticker aan de binnenkant te plakken. Met alle risico's vandien voor het nog maagdelijke vinyl.
De slogan "Vertrouwen, Prima kwaliteit, Onovertroffen service" op sticker 7 is ingeruild voor het erg toepasselijke "Óók bij ú in de buurt", alleen in Amsterdam Noord was geen filiaal. Vermeldde 55 nog slechts de vestiging op het Damrak, op 7 waren er al vijf filialen en op deze sticker is er zelfs sprake van zes. Nieuw is de vestiging aan de Nassaukade. Waarschijnlijk is dit dan ook de meest recente sticker van deze electronicamoloch. En het zijn ook niet zomaar kleine winkelpandjes. Vier van de vestigingen zijn in meerdere aaneensluitende panden gevestigd, met als hoogtepunt de vestiging in de Ferdinand Bol met zes panden, gevolgd door het filiaal in de Oosterparkbuurt met vier panden, de Amstelveenseweg met drie en tot slot het Osdorpplein met twee. Uit voorgaande stickers bleek al dat Duyvené & Remmers een electronicazaak was met vinyl in het assortiment.

TOEVOEGING 30 NOVEMBER 2014
 

Op achterzijde hoes, Sandie Shaw, LP, Sandie, Pye Records NPL 18110 (Verenigd Koninkrijk, 1965)

Frans Zeem stelde bovenstaande sticker ter beschikking van het platenzaakstickerblog. Het betreft dezelfde sticker als hierboven maar in een andere kleur. Alhoewel de sticker goed vast zat op de hoes, heeft een winkelbediende het toch noodzakelijk geacht er voor de zekerheid een plakbandje aan toe te voegen. Als we op de verschijningsdatum van de plaat af kunnen gaan, was deze groene sticker er voor de gele.

TOEVOEGING 2 FEBRUARI 2015

 
Op achterzijde hoes, Yusef Lateef, LP, Into Something, New Jazz NJLP 8272 (Verenigde Staten 1961)

Deze blauwe variant is afkomstig uit de collectie van Concerto. Ook hier twijfelde de winkelbediende aan de plakkracht van de sticker en deed er een extra stukje plakband op.