Vijf jaar geleden verscheen ter gelegenheid van het 15-jarig
jubileum van platenperserij Record Industry in Haarlem Passion for vinyl: a tribute to all who dig the groove (zie
bespreking in Platenblad 201). Bij het 20-jarig bestaan ziet de toekomst er
zonnig uit. Inmiddels is de opmars van vinyl doorgegaan en is er niet langer
sprake van een tijdelijke opleving, zo is in het voorwoord van Passion for vinyl part II: an ode to analog
te lezen. Het is zelfs de vraag of de vinylmarkt gezien de beperkte capaciteit
van de wereldwijd aanwezige persen nog door kan groeien. Het is nu al vaak
dringen bij de platenperserijen.
Robert Haagsma werd wederom op pad gestuurd, vaak vergezeld
van Tim Knol, die verantwoordelijk is voor de prachtige begeleidende foto’s.
Beiden zijn zelf besmet met het vinylvirus, dus zijn bekend met de afwijking
van de geïnterviewden. De passie voor vinyl blijkt, en dat zal de lezer van
Platenblad niet vreemd voorkomen, verschillende vormen aan te kunnen nemen.
Haagsma blijkt van vele verzamelmarkten thuis, waardoor zo goed als het gehele
muziekveld gedekt wordt. Het boek levert, net als het eerste deel weer een
aantal smeuïge verhalen op van platenverzamelaars, artiesten, mensen uit de
muziekindustrie, platenzaakeigenaren, dj’s en andere mensen met een passie voor
vinyl. Daarbij nemen de Nederlandse verzamelaars maar een beperkte ruimte in
het boek in en is dus ook over de landsgrenzen heen gekeken. Ook dit tweede
deel gaat toepasselijk vergezeld van een 7” in het omslag, dit maal met twee
nummers uit de catalogus van Norton Records (Hasil Adkins en Bloodshot Bill) en
een van dj Ellen Alien.
Het is regelmatig jaloersmakend, waar de heren Haagsma en
Knol allemaal terecht komen op hun tochten langs vinylliefhebbers. Hoogtepunt
is wat mij betreft de broer van Rory Gallagher, Dónal. Hij beheert de
nalatenschap van zijn in 1995 overleden broer, van wie hij ook 25 jaar de
manager was. De broers woonden vroeger samen en Dónal kan dus alles vertellen
over de muziekvoorkeuren en de omgang met vinyl van zijn broer. Rory bleek
nogal slordig met zijn platen om te gaan. Er zat schijnbaar geen enkel systeem
in zijn collectie en hij stopte gedraaide platen vaak in de verkeerde hoes.
Dónal dacht zijn broer een plezier te doen door alles tijdens diens afwezigheid
te ordenen en in de juiste hoes te stoppen. Maar daar bleek hij zijn broer geen
plezier mee te doen, die was laaiend: hij kon niets meer terug vinden.
De collectie is nog steeds compleet en bevat naast reguliere
lp’s ook veel testpersingen van Gallaghers eigen werk. Hij was een bijzonder
kritische luisteraar, die precies wist wat voor geluid hij wilde. Menige
testpersing werd dan ook na grondige beluistering afgekeurd. Robert Haagsma
sprak met Dónal af op diens kantoor in Londen, waar de hele collectie is
ondergebracht. Na aankomst verdween Dónal om Haagsma op zijn gemak de collectie
te laten doornemen. Hij ging even een broodje halen, zo vertelde Haagsma mij
tijdens de presentatie, en liet hem alleen in het kantoor acher. Bij terugkomst
wees Haagsma hem erop dat dat in dit geval wel te vertrouwen was, maar dat dat
niet voor iedere bezoeker gold. Er stond teveel waardevols en zeldzaams, met
name de testpersingen, tussen en zou een andere bezoeker wel eens in de verleiding
kunnen brengen er een paar aan de collectie te onttrekken. Daar had Dónal
helemaal niet bij stilgestaan. De bedoeling is dat de gehele collectie en
andere memorabilia van Rory naar zijn geboorteplaats Cork verhuizen om daar
voor het publiek toegankelijk gemaakt te worden.
Dat niet ieders passie voor vinyl alleen in het verzamelen
ligt, blijkt onder meer uit de interviews met dj Ellen Alien en Record Industry
medewerkster Anouk Rijnders. Voor Ellen Alien bestaat de passie ook voor een
groot deel uit het delen van muziek met anderen en dat zat er al jong in. In
haar jeugd zette ze de speakers in het raam om de buurt te laten genieten van
haar singles en tegenwoordig doet ze dat op festivals. Voor Anouk Rijnders ligt
de passie niet zozeer in het verzamelen als wel in het vinyl zelf en alle
aspecten daarvan. En die passie beleeft ze elke dag op haar werk bij Record
Industry.
Steven Van Zandt was vroeger een fanatiek verzamelaar van
vinyl en draaide zijn singles echt stuk. Inmiddels is een groot deel van zijn
collectie verdwenen, hij gaf platen weg en hij vermoedt dat er ergens nog wat
opgeslagen moet zijn, maar waar? Voor hem ligt de passie voor vinyl momenteel
meer in het respect voor de artiest. Op een hoes staat vaak de band afgebeeld
en zijn de credits vermeld. Dat maakt duidelijk dat het een product van mensen
is. Bovendien houdt de artiest er meer aan over dan aan downloaden of streamen.
Hij zweert bij analoog opnemen, wat tot een veel beter geluid leidt dan
digitaal. De kwaliteit van wat er tegenwoordig gestreamd wordt is volgens hem
erbarmelijk. Vinyl is de redding van de muziekindustrie.
Net als in de vorige editie wordt er bij elk interview een
aantal platen uitgelicht en van toegevoegde informatie voorzien. En net als
Robert Haagsma, die zelf na elk interview weer een paar titels had die hij nog
eens moest beluisteren of aanschaffen, zal elke lezer aan lezing van dit
prachtig vormgegeven boek weer een uitbreiding van zijn eigen verzameling over
houden. Ik kan me nu al verheugen op een extra dik Passion for vinyl deel III
bij het 25-jarig bestaan van Record Industry. Dat ze dat jubileum gaan halen,
is zo goed als zeker.
Robert Haagsma – Passion for vinyl: an ode to analog
Geïllustreerd, 251 pagina’s
Haarlem: Record Industry, 2018. Prijs: 32,50 euro
Verschenen in: Platenblad, nr. 236, 2 juni t/m 20 juli 2018
Geen opmerkingen:
Een reactie posten