Platenzaakstickers #196

Muziekhuis Rossmeisl
Tilburg

Op achterzijde hoes, Juliette Gréco, LP, À l'Olympia, Philips 840.577 PY (Frankrijk, 1966)

Kort maar krachtig op een klassiek vormgegeven platenzaaksticker, al is deze keer de tekst in zilver in plaats van het alom geliefde goud. De zakelijke gegevens zijn in een schreefloze letter, terwijl de familienaam van het bedrijf in sierlijke krulletters is en van een spontaan streepje is voorzien. Het geheel op een licht trapeziumvormige rechthoek die enigszins speels naar rechts helt. Ik ben benieuwd of de heer Rossmeisl deze instructies aan het sticker leverende bedrijf meegaf toen hij op zoek ging naar een passende platenzaaksticker.
Opvallend is dat de sticker over een schijnbaar blanco witte sticker is geplakt. Iets wat de importeur in Frankrijk op de hoes heeft achtergelaten? Of een slordige winkelbediende die voor- en achterzijde door elkaar haalde en per ongeluk de prijssticker op de achterzijde plakte?

Rossmeisl bestaat nog steeds en heeft tegenwoordig in plaats van het eerder voorafgaande muziekhuis, de toevoeging Audio Video, oftewel geluid en beeld. Muziekhuis betekent meestal dat de hoofdmoot van de handelswaar uit instrumenten bestaan en dat er daarnaast ook nog geluidsdragers verkocht worden. De huidige toevoeging Audio Video doet eerder vermoeden dat de winkel zich oorspronkelijk op de handel in radio's stortte. Uit een nieuwsbericht ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Klundert Muziek lijk je op te kunnen maken dat het eerste het geval is. Enig terugrekenen leert dat Toine van de Klundert ergens in de jaren zeventig bij de firma Rossmeisl in dienst trad. Die zat toen nog op de Juliana van Stolbergstraat. Tegenwoordig zetelt de firma aan de Groenstraat 139 t/m 155. Toine vertrok in 1986 en startte zijn eigen winkel in muziekinstrumenten 'na omstandigheden in de familie Rossmeisl'. Dat maakt nieuwsgierig, gaat het hier om een familiestrijd of ze verder zouden gaan in de instrumentensector of zich meer op audio- en videoapparatuur zouden gaan richten?

Het bijschrift bij een foto in het regionaal archief van Tilburg geeft meer informatie. Oprichter van de winkel was Wenzl Franz Rossmeisl, geboren te Kraslice aan de rand van het Ertsgebergte in het huidige Tsjechië op 15 september 1870. Hij had van 1922 tot 1931 al een winkel aan de Emmastraat waar hij in ieder geval instrumenten verkocht, getuige de aankoop van een saxofoon door Max Goijarts in 1927. Op 14 augustus 1931 opende hij zijn nieuwe zaak, het Muziekhuis. Het aanbod bestond uit muziekinstrumenten, radio's, onderdelen en grammofoonplaten. Een combinatie van de twee vermoedens, dus. Na het overlijden van de oude Rossmeisl nam de weduwe van zijn overleden zoon de zaak over en daarna haar zoon Franz Wenzl Rossmeisl. De informatie stopt abrupt bij het overlijden van Franz in 1983. Zouden dat de 'omstandigheden' zijn waarnaar verwezen wordt?

Op het interessante blog van een oudmedewerker van Dureco, waar meer informatie en vooral fantastisch beeld van oude platenwinkels te vinden is, staat een foto uit 1983 van het winkelpersoneel van de vinylafdeling.

Rechts op de foto Roger Rossmeisl in 1983 staat er in het bijschrift. Het ligt voor de hand dat Roger het familie-imperium voortzette maar niet zo geïnteresseerd was in muziekinstrumenten. Daar scheidden de wegen van gewaardeerd werknemer Van de Klundert en de familie Rossmeisl, waarna Van de Klundert zelf in muziekinstrumenten begon te handelen en inmiddels een begrip in en buiten de regio is. Vinyl behoort helaas niet tot het assortiment.

Wenzl en Roger Rossmeisl zijn bekende namen in de gitaarwereld. De Duitse vader en zoon staan bekend als gitaarontwerpers. Wenzl ontwierp de Roger Gitaar, genoemd naar .... ja inderdaad, zijn zoon. Roger trok later naar de Verenigde Staten om aldaar zijn diensten ter beschikking te stellen van de firma's Rickenbacker en Fender, alvorens naar zijn geboorteland terug te keren. Meer informatie alhier.

Nog een blik op heden en verleden van de winkel

Muziekhuis Rossmeisl aan de Juliana van Stolbergstraat 7 in 1935 met het woonhuis van de familie op de bovenverdiepingen. (Bron: regionaal archief Tilburg)

Het pand anno 2014 op het Durecoblog

Deze sticker is mede mogelijk gemaakt door Bjorn van Concerto, Amsterdam.